17.11.2012 | 19:32
Κάθομαι και σε σκέφτομαι
Σε ένα σπίτι παγωμένο. Δεν λείπεις καιρό, αλλά γύρισε γρήγορα. Κρατάγαμε ανοιχτά τα παράθυρα. Τι είναι. Καμιά βδομάδα. Τρεις. Κάθομαι και αντιλαμβάνομαι ότι σε σκέφτομαι. Συνέχεια στο μυαλό μου. Αυτό εννοώ. Ότι είσαι τόσο μόνιμα στις σκέψεις μου που απλά που και που αντιλαμβάνομαι ότι ακόμα εσένα σκέφτομαι. Μόνιμος κάτοικος, απλά σε βλέπω στο μυαλό μου, "πάλι αυτός". Συνήθως χαμογελάω.Δεν πίνω γιατί ξέρω ότι αν αγγίξω αλκοόλ δεν θα περάσουν τρία δευτερόλεπτα και θα είμαι με το κινητό στο χέρι να κάνω μαλ****ς.Το'χω ξαναζήσει (ποιος δεν το'χει). Πρέπει να περιμένω να περάσει. Και αυτό κάνω, περιμένω. Μου είπε ο Π. ότι οι σχέσεις είναι δυο άτομα που βλέπουνε πόσο κάνουνε να είναι μαζί, μέρα με την μέρα. Κάθε φορά που συναντιούνται λένε ναι. Και ας μαλώνουνε. Ναι είναι και αυτό.Και εσύ είπες όχι. Και εγώ κάθομαι εδώ να σε σκέφτομαι και να σταματάω τον εαυτό μου από το να επιθυμεί το απίθανο: να μην νιώθεις όπως νιώθεις. Τι να κάνουμε. Συμβαίνει. Έχω βρεθεί και από την μία και από την άλλη μεριά του φράχτη (και ποιος δεν έχει).Περιμένω. Είχα όμως μια τρομερή αδυναμία στην νεαρή μας σχέση, στην φατσούλα, την καρδιά και το μυαλό σου. Το πόσο θα το δείξει ο χρόνος φαντάζομαι.Αυτά που λες.Όλα τα καλά.Τ.