2.5.2018 | 20:25
Κάθομαι στο μπαλκονάκι μου
Και σκέφτομαι. Σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να είχα έναν άντρα δίπλα μου, να μοιραστούμε αυτή τη στιγμή. Γύρω μου είναι τα λουλουδάκια μου και το γιασεμί μου που μοσχοβολάει αυτές τις ώρες. Έχω γράψει πολλές φορές εδώ το παράπονο μου που είμαι μόνη. Γύρω μου ηρεμία, κάποια πουλάκια πετάνε στο βάθος. Ο ήλιος σβήνει. Πόσοι θα πούνε "σ' αγαπώ" αποψε; Πόσοι θα κάνουν έρωτα με τον άνθρωπο τους; Ένα γλυκό αεράκι φυσάει το πρόσωπο μου και με αναζωογονεί. Ο ουρανός βάφεται στα χρώματα που μου αρέσουν. Ένα πουλάκι σταμάτησε στο δέντρο και είναι σαν να τραγουδάει για μένα. Βλέπω την Αθήνα να ανάβει τα φώτα της σιγά σιγά. Ξαφνικα, μου έρχεται ένα μεθυστικό άρωμα από τις γερδένιες μου. Πού να είσαι τώρα; Πού να είσαι εσύ που θα περάσουμε μαζί όμορφες στιγμες; Πού να εισαι; Θα έρθεις; Αν είναι να έρθεις, σε παρακαλώ μην αργείς άλλο. Αιφνιδίασε με. Έλα στη ζωή μου τώρα. Έλα. Κορίτσι, ετών 24 και κάτι
0