ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γεια σας!! κοιταζοντας τη σελιδα ενιωσα πωςπρεπει να πω και εγω αυτο που νιωθω...να σταματησω να κρυββομαι πισω απο το δαχτυλο μου...ειμαι φοιτητης,ζς σενα σπιτι μονος με λογαριασμους που πληρωνουν δυστηχως οι γονεις,μεναν αδερφο που δουλευει και προσπαθει να βοηθισει με το τροπο του και το δικο του χαρακτηρα τη καθημερινοτητα των γονιων μου κανοντας παραλληλα πραγματα και για κεινον οσο μπορει δλδ...ειναι μικροτερος απο μενα και ομως ειχε κατι μεσα του που του εδινε ωθηση...εγω δεν εχς κανει πολλα πραγματα..παντα ειχαμια δυνατοτητα να αναγνωριζω τα λαθοι μου αλλα ποτετη δυναμη να ξεφυγω..οσο θυμαμαι τον εαυτο μου θυμαμαι να προσωπα ειτε αυτα ηταν φιλοι ειτε γνωστοι που γνωριζα στην καθημερινοτητα σ'ενα μετρο ή λεωφοριο...ολοι παντα να μου δινουν μια ελπιδα πως ειμαι ωριμο παιδι και πως αξιζω και μπορω να κανω πολλα...σαυτες ολεσ τις στιγμες μεσα μου ακουγα αδυνατοντας να απαντησω...ισως τωρα βλεπω πως φοβαμαι το αυριο...φοβαμαι να χασω προσωπα,εικονες και στιγμες...παντα ενα παιδι σκεφτομενο χωρις αποτελεσμα στο σημερα και το αυριο...απλα ευκαιριες σε ολα...μακαρη να μπορουσα να με καταλαβω...ελπιζω να μην σας κουρασα..απλα εγραψα κατι δικο μου..σαςευχαριστω για την ευκαιρια!