ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Καλυτερα να πας σπιτι" μου ειπε."Δεν φαινεσαι καθολου καλα". Εγω ομως δεν ηθελα να παω σπιτι. Δεν υπηρχε τιποτα εκει. Το ηξερα πια αυτο. Ηθελα να μεινω εκει μαζι σου. Ομως εσυ δεν ειχες τιποτα να κανεις μαζι μου πια.Ηξερα οτι απο τη στιγμη που θα με αφηνες θα γυρναγα στη μοναξια. Και αυτη η μοναξια θα ηταν πια αφορητη. Γι'αυτο σε κοιταζα με τοσο λυπημενα ματια. Εκει που μου ειπες " να προσεχεις. Καλυτερα γυρνα σπιτι. Μην αφησεις κανεναν να σε γυρισει σπιτι". Δεν νομιζω οτι εχω κοιταξει αλλον ανθρωπο με τοσο λυπημενα ματια. Ισως προς στιγμην να σκεφτηκες να μεινεις. Ισως και οχι. Δεν μ' ενδιεφερε πια να μεινεις. Ηξερα οτι σε ειχα χασει. Ηξερα οτι ειχα χασει. Ηξερα οτι ειχα ηδη χασει απο πολυ πριν,οταν η ιδια μου η θλιψη σε εδιωξε μακρυα. Εκεινη τη στιγμη η οριστικη μου καθοδος ειχε ηδη ξεκινησει και εξελισσοταν με γοργους ρυθμους.Μου εδωσες ενα φιλι. Μη φυγεις ομορφε αγνωστε. Μη φυγεις γιατι δεν εισαι πια αγνωστος. Εγινες γνωστος. Ο πιο γνωστος απ'ολους. Αθελα σου εγινες κομματι μου. Αθελα σου, σφραγισες τη μοιρα σου με την αιωνια τρυφεροτητα που θα νοιωθω για σενα. Ακομα κι αν μια μερα παψω να θυμαμαι το προσωπο σου, ακομα και αν δεν σε θυμαμαι γενικα.Φυγε λοιπον δεν μενδιαφερει. Εγω ειμαι αυτονομη ετσι δεν ειναι; Μονο που αυτη τη φορα δεν θα γυρισω πισω στον εαυτο μου,στη ζωη μου ,στο σπιτι μου. Αυτη τη φορα γυρναω στο κενο. Γυρναω και πεφτω. Ησουν το τελευταιο μου στηριγμα. Μου ειπες να γυρισω σπιτι ομως δεν ηξερες οτι μονο εσυ μπορουσες να με οδηγησεις εκει. Μου το ειπες αυτο αλλα δεν ηξερες οτι εγω εχω χασει το δρομο για το σπιτι. Οτι δεν εχω καν σπιτι.Σε κοιτω να ανεβαινεις τις σκαλες. Περιμενω να με κοιταξεις. Δεν μ'ενδιαφερει να μεινεις πια, εγω ετσι κι αλλιως ηδη βρισκομαι πολυ μακρυα. Κοντοστεκεσαι,με κοιτας. Δεν ξερω τι σκεφυεσαι αν σκεφτεσαι να μεινεις. Σε κοιτω και γω. Ουτε εγω ξερω τι σκεφτομαι. Προχωρας και φευγεις.Δεν στεναχωριεμαι οταν φευγεις. Μεσα σενα βραδυ αποκτησα κι εχασα εναν ανθρωπο. Κι αυτο ειναι ενας θανατος. Ομως εγω εχω ηδη αρχισει απο καιρο να πεθαινω μεσα μου. Εχω αρχισει να βουλιαζω. Τι θα με σωσει τωρα πια;