3.7.2013 | 19:35
ΚΑΤΣΙΚΑ
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν ξέρω ακριβώς ποιό είναι το πρόβλημά μου!Από τη μικρή ηλικία ήμουν η ψυχολόγος τους εαυτού μου προσπαθούσα να βρω ποιά είναι τα προτερήματά μου ποιά τα ελλατώματά μου και τα δεύτερα να τα διορθώνω σταδιακά. Τα καταφέρνω σε ένα βαθμό(όσο είναι δυνατό δηλαδή). Γινόμουν η "ψυχολόγος" των συμμαθητών μου στο σχολείο, των φίλων μου, ακόμα και της οικογένειάς μου.. όποιο πρόβλημα και αν παρουσιαζόταν μέσα στην οικογένεια, το συζητούσαν με εμένα και με εμπιστεύονταν για να τους δώσω συμβουλές. Αν και κουραστικό μου αρέσει! Ακόμα και σε πολύ άσχημα γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μου πρόσεχα να τα σκέφτομαι λογικά να συνετίζω τον εαυτό του ώστε να μη με στιγματίσουν. Επειδή όμως κανείς δεν μπορεί να γίνει ψυχολόγος του εαυτού του και όλο αυτό είναι μία ψευδαίσθηση που έχω αποφάσισα να γίνω ψυχολόγος μπας και βοηθήσω κάποιον άλλο(γιατί τον εαυτό μου από μόνη μου ΔΕΝ)