ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίσαμε άσχημα,δεν ανέλαβε πότε τις ευθύνες που του αναλογουσαν,έμεινα να ακυρώνω ραντεβού για νυφικα κ με όλα τα σπασμένα όνειρα γύρω μου.Έπεσα σε θλιψη μέχρι που εμφανίστηκε πάλι.Η κατάσταση αυτή με αρρωσταίνει,δεν θέλω να έρχεται να συμπληρώνει τα κενά του και να φεύγει όμως το δεχομαι.Δεν έχω τη δύναμη να τον διωξω,ίσως κάτι ελπίζω ενώ ξέρω πως δεν γίνεται να είμαστε ξανά μαζί. Παλεύω μέσα μου,παλεύω με το θυμό,την απογοητεύσει,την απόρριψη,τις ανασφάλειες.πινω για να ξεχάσω και να κοιμηθώ,γίνομαι ράκος όταν προτιμάει να βγει,να κάνει κάτι άλλο από το να είναι μαζί μου.Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχασα φίλους,έχουν πια τις ζωές τους και έχω μείνει μόνη.αναλωνομαι για να μιλάω με τυχαίους στο διαδίκτυο αλλά κανείς δεν γεμίζει το κενο,ξαπλώνω κ περιμένω να έρθει,κλαίω όταν δεν έρχεται και επενδύω στην επόμενη μέρα,στο λίγο που θα τον εχω.Μου λέει πως δεν μπορούμε να είμαστε μαζι αλλά συνεχίζει να με αγαπάει και θέλει να με βλέπει. Ξέρω πως αυτά θα ξεχαστούν μόλις γνωρίσει κάποια άλλη,θα μείνω να περνω τηλέφωνα χωρίς να απανταει και να θυμώνω που φάνηκαν τόσο ανόητη.Με γκρεμισε...ούτε σήμερα θα φανεί...κ εγώ θα μαζεύω κομματάκια ξανα