ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

5 η ώρα το πρωί και γράφω στη LIFO μήπως και με ακούσει κάποιος...Το "ακούσει" σε αναλογία με το "δει" όχι με το "κοιτάξει".Είμαι στα 45 με οικογένεια, 2 παιδιά, δουλειά, πεθερικά, χωρίς γονείς και με λίγους φίλους που βλέπω όλο και λιγότερο. Άλλαξα δουλειά πριν 2 χρόνια πηγαίνοντας δήθεν για καλύτερα με λιγότερες ευθύνες βασικά. Και βρίσκομαι πάλι να σκάω τρελά για τα πράγματα που πάνε στραβά στη δουλειά.Με δυο λόγια έχουν σπάσει τα νεύρα μου και θέλω να την κάνω τρέχοντας από όσες ευθύνες μπορώ, δηλαδή από την δουλειά γιατί μόνο από εκεί μπορώ. Είμαι ευθυνόφοβος, υπέρ - υπεύθυνος ή απλά τεμπέλης και βολεψάκιας και ψάχνω τζάμπα λεφτά; Να κάνω κάτι δικό μου και να αφήσω την "ασφάλεια" του μισθού;Γράψτε με ελεύθερα στα @@ σας (δεν χρειαζόταν να σας το πω αυτό, το ξέρω οτι μπορείτε) αν θέλετε, αλλά πείτε μια γνώμη καλύτερα. Φοβάμαι πως ό,τι κι αν κάνω πάλι στην ίδια λούμπα θα πέσω...