11.9.2014 | 06:12
Kι αν δεν;
Κι αν δεν βρεθει καποιος αλλος που θα με αγαπησει πραγματικα;Καποιος που θα αποδεχθει τα ελαττωματα και τις παραξενιες μου;Τοτε τι;Βαρεθηκα να μου λενε ολοι οι φιλοι και γνωστοι οτι ειμαι 20 χρονων κοπελα και οτι εχω ολη τη ζωη μπροστα μου.Καλως η κακως ζουμε σε μια εποχη ταχυτητας,που ολα ειναι ρευστα και μεταβαλλομενα.Στην εποχη που δεν υπαρχουν περιθωρια για ρομαντισμους και γλυκολογα.Μετα τον χωρισμο μου νιωθω μια απιστευτη ανασφαλεια.Βλεπω τα αγορια γυρω μου να με κοιτανε σαν ενα κομματι κρεας και πραγματικα τρομαζω.Αν δεν βρεθει λοιπον αυτος ο καποιος που θα ενδιαφερθει για μενα πραγματικα...τοτε τι;Θα μεινω μια ζωη ολοκληρη με τις αναμνησεις μιας ομορφης σχεσης αμοιβαιας αγαπης;Ειλικρινα ανησυχω.
