28.8.2013 | 05:50
Κι όμως...
Να σκέφτομαι να φύγω γιατί πραγματικά η τελευταία μου ελπίδα ήσουν εσύ...Δε στηρίχθηκα απλά σε πίστεψα ..ύστερα από πολλά παρόμοια..απλά το πίστεψα..ξέρεις αυτό που φαντάζει να είναι αληθινό και ίσως μοναδικό...και τώρα πολύ απλά χωρίς ακόμη μία εξήγηση απλά αποφασίζω για μένα χωρίς εμάς..ψύχραιμα και λογικά γιατί μετά από κάποια ηλικία έτσι πρέπει..απλά να συνεχίζεις..γιατί έχεις εμπειρίες και δε σε παίρνει να κλαίγεσαι για πολύ καιρό και να πέφτεις στα πατώματα...και όλα τα πάλευα αλλά τη μιζέρια χωρίς τα γέλια μας απλά δεν την παλεύω..ίσως γίνομαι κλισέ..αλλά συγχώρεσε με που φεύγω..