26.6.2015 | 04:48
Κλαιω συνέχεια
Και συγκινούμαι με το παραμικρο. Και βαζω τα κλαματα για εντελως γελοιους λογους αλλα παραλληλα ευχαριστους. Απο το οτι μου προτεινε μια γνωστη μου- την ξερω πολυ λιγο και δεν εχω καμια αλλη φιλη- να μου δωσει δωρεαν κατι σημειωσεις απο τα καλοκαιρινα που δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα ουτε να πατησω μεσα , μεχρι το να δω εναν πατερα να ειναι μαζι με την κορη του ή να διαβασω για μια συγκεντρωση αλληλεγγύης σε μια χωρα προς την Ελλαδα. Αυτα ειναι τα πιο προσφατα τελος παντων.. Δεν ξερω, τον τελευταιο καιρο μου εχουν πεσει πολλα και σοβαρα πραγματα και ισως ξεσπαω? Φοβαμαι να βγω απο το σπιτι μου, φοβαμαι οτι θα παιθανω, δεν εχω κανεναν απολυτως οπως προανεφερα και γενικα.. Δεν ξερω..