ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θέλω άνθρωπο να δω.Ούτε να μιλήσω,ούτε από κοντά,ούτε καν στο τηλέφωνο.Μπορώ μόνο άνετα να επικοινωνώ με μηνύματα.Πάω κάπου μια βόλτα να ξεσκάσω αργά το βράδυ και αν έχει έστω και ένα άτομο βρίζω και πηγαίνω να ηρεμήσω αλλού.Δεν έχω κάποια κατάθλιψη,μια χαρά πάνε όλα στη ζωή μου,δουλεύω από το σπίτι,απλά έχω τρία χρόνια που η ανθρωπινή επαφή μου φαίνεται βαρετή και δυσβάσταχτη.Μόνο την κοπέλα μου αντέχω αλλά όχι για πολλές ώρες τη μέρα.Και σίγουρα και αυτή θα με χωρίσει έτσι όπως πάω.Πάμε διακοπές και ψάχνω την πιο ερημική παραλία για μπάνιο.Και αν τυχόν πάρουμε και πλοίο τότε είμαι μέσα στη γκρίνια και τα νεύρα.Με τα φιλαράκια μου βρισκόμαστε σπίτι μου για κανένα καφέ ή playstation μια φορά την εβδομάδα.Για περισσότερο θα είχα πρόβλημα.Βγαίνω τώρα τα μεσημέρια το Καλοκαίρι και βλέπω ερημιά στους δρόμους και ανοίγει η ψυχή μου και περπατάω μέσα στη ζέστη αρκεί να μη συναντήσω κάποιον και μου το χαλάσει.Και αν είναι και γνωστός και αρχίζει να μιλάει ακόμα χειρότερα.