Αν είσαι όντως καλλιτέχνης (και όχι πυροβολημένο ψώνιο...), πάντα θα νιώθεις αυτή την αίσθηση της ματαιότητας. Θα μάθεις όμως με τα χρόνια, να το χρησιμοποιείς προς όφελος σου και να το διαχειρίζεσαι έτσι, ώστε να καρποφορεί και να ανθίζει μέσω της δημιουργίας.
17.7.2013 | 16:08
κόκκινο
Είμαι ζωγράφος.Δηλαδή προσπαθώ να γίνω.Άφησα σημαντικά πτυχία για να το κάνω αυτό.Και τώρα δεν έχω ούτε λεφτά για καμβά και νέφτι.Ζούμε στη χώρα που η τέχνη θεωρείται χόμπυ.Άρα ξέρω πως θα πεινάσω.Όπως πεινάνε τόσοι και τόσοι,απλά εγώ θα πεινάσω δικαίως,όπως νομίζει ο έλλην μικροαστός.Προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι όλα αυτά,γιατί μου μπλοκάρουν τα χέρια.Αλλά τα σκέφτομαι.Και κοιτάζω το μισοτελειωμένο έργο μου και σκέφτομαι πως πεινάω.Ίσως δεν έχω τα αρχίδια,ίσως μας τα κόψανε.Πόσο θα ήθελα να τους φτύσω τα όνειρά μου στα μούτρα,αλλά τζάμπα θα πάει η μπογιά.Και δεν είναι πως είμαι από αυτούς που κατηγορούν το σύμπαν για ό,τι συμβαίνει.Ξέρω καλά πως το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και πολυδιάστατο.Αλλά γαμώ τον γαλάζιο μας ουρανό,μου έχει μπλοκάρει το μυαλό.Φοβάμαι συντόμως και η ψυχή.
1
