ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε 10 χρόνια από τοτε που έκατσα για τελευταία φορά στα σχολικά θρανία.. Κι όμως πρέπει να παραδεχτώ οτι το γεγονός ότι στο σχολείο δεν ήμουν αστέρι στα μαθηματικά μου έχει δημιουργήσει βαθύτατα κόμπλεξ. Ημουν απλώς μέτρια σ'αυτο το μάθημα.Ένιωθα πάντα υποδεέστερη σαν μαθήτρια αλλά και σαν άνθρωπος(!) μόνο απο αυτό κι ας μην είχα γράψει ποτέ κάτω απο τη βάση στα μαθηματικά. Εγώ το εκλάμβανα ως αδυναμία. Έβλεπα κάποιους συμμαθητές μου ποσο εξαιρετικές επιδόσεις ειχαν και σκεφτόμουν ποσο ανώτεροι μου ηταν.Και πίστευα οτι άξιζαν το σεβασμό και τον θαυμασμό μου γιατι τους θεωρούσα χαρισματικούς.Άραγε θα καταφέρω ποτε να ξεπεράσω αυτο το κομπλεξ με τα μαθηματικά...και πώς...