ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα.. θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Είμαι 20 μένω Γερμανία, δουλεύω 8ωρο και νιώθω καθημερινά πλέον κουρασμένη.. Έρχεται το Σαββατοκύριακο και κοιτάμε να κανουμε κάτι με την σχέση μου αλλά πλέον δεν ξέρω δεν νιώθω ζωντανή, χαρούμενη, ενθουσιασμένη… εδώ και 3 χρόνια δουλειάς με τα τρένα πέρα δώθε με έχει κουράσει γενικά η ζωή… περιμένω κάθε χρόνο τον Αύγουστο για να πάμε για 30 μέρες στην Ελλάδα για να ζήσω και να χαρώ λίγο… Νιώθω σαν να θέλω να κλάψω… να πω τα παράπονα μου και να μην αλλάζει κι να μην γίνεται τίποτα καλύτερο… Προσπαθώ για το δίπλωμα μου… το πληρώνω μόνη μου… προσπαθώ για της σπουδές μου… άγχος… διάβασμα… δουλειά… είμαι 20 χρόνων και νιώθω ψυχολογικά κι σωματικά ΣΚΑΤΑ… 3 χρόνια σχέσης δεν μου έχει μείνει καθόλου (φιλες) αλλά πάλι καλά έχω τον άνθρωπο μου που όσο μπορεί με στηρίζει και μου δίνει δύναμη… Έχω τάσεις φυγής, κλάμματα, μοναξιά… Τις προάλλες ένιωθα τόσο άσχημα για τον εαυτό μου που δεν ήμουν με τίποτα ικανοποιημένη για εμένα… ούτε με την εμφάνιση μου, ούτε με την δουλειά κι τις σπουδές μου ούτε με τα χρήματα ούτε με αυτά που θα ήθελα να έχω…. Σκεφτόμουν να επισκεφτώ ψυχολόγο… αλλά δεν ξέρω.. ίσως περιμένω ακόμα… τους τελευταίους 6 μήνες τα νιωθω πολύ έντονα όλα αυτά που σας είπα.. Την μισό την Γερμανία.. από τότε που είμαι εδώ έχει αλλάξει η ζωή μου τοοσο πολύ… Νεύρα, κούραση, δουλειά, καθημερινότητα… τίποτα άλλο. Ξυπνάς 06:00 πας δουλειά.. κάθεσαι 2 ώρες διάλειμμα μόνη σου.. μετά ξανά και όταν σχολάς δεν έχεις όρεξη για τίποτα παρά μόνο μπάνιο και ύπνο… ούτε καν να φας έχεις δύναμη… και με όλο αυτό 800€ δεν σου φτάνουν καν να πάρεις πράγματα για τον εαυτό σου… αφού εχεισ συγκατοίκηση, δίπλωμα, τρένα, τράπεζα, μάρκετ… και μπλα μπλα μπλα… Κάποτε ένιωθα ζωντανή… είχα ενέργεια… καθόμουν με τις ώρες στον καθρέφτη κι βαφόμουν, ντυνόμουν, έβγαινα… τώρα με το ζόρι θα βγω έξω… κυκλοφορώ με φόρμες και ναι… μπορεί να φαίνονται ίσως χαζά σε μερικούς κι ίσως και άλλοι με καταλαβαίνουν… πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω για να αλλάξει η διάθεση μου.. να μην νιώθω τόσο πτώμα και ναι…..:( ευχαριστώ για όποιον το διάβασε ❤️