ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασα πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια και συνεχίζω να περνάω και νιώθω ότι έφτασε η ώρα να κλαταρω. Κουράστηκα πως το λένε. Κουράστηκα το ψέμα, την παντελή αδιαφορία για τον άλλο και του τι κάνουν οι πράξεις μας, κουράστηκα με το θεαθήναι, κουράστηκα να μην υπάρχει τίποτα καλό σε αυτή τη ζωή, κουράστηκα με τους ανθρώπους που κάνουν τα στραβά μάτια και σωπαινουν αλλά όταν γίνει κάτι βγαίνουν να φωνάξουν και να δηλώσουν το ποσο λυπούνται και τότε παίρνουν το μέρος του θύματος, με όλους που δεν κοιτάζουν την καμπούρα τους αλλά μόνο των άλλων, με όσους το έχουν μέσα τους να μπορούν να κοροϊδέψουν και να λοιδωρησουν ανθρώπους, υπολήψεις, ότι μπορούν για να νιώσουν καλύτερα χωρίς να σκεφτούν χωρίς να νιώσουν. Μάλλον δεν θέλουν να σκεφτούν δεν θέλουν να νιώσουν. Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο απ το να κάνουν απλά . Κουραστηκα με τους ανευθυνους και αυτούς που λένε ψέματα ενώ φαίνονται υπέροχοι, με τους ανθρώπους που το μόνο που δουλεύουν είναι τις επιτυχιες και όχι με τον εαυτό τους. Κουράστηκα με όσους δεν ακούνε τα κλάματα, την αλήθεια, τον πόνο αλλά μόνο τις δικές τους επιθυμίες. Κουράστηκα και με τους άλλους. Με αυτούς που μια ζωή σωπαινουν γιατί δεν ξέρουν τι να πουν, που δεν έχουν θάρρος και κότσια και κλαίγονται, που ότι και να κάνουν συνήθως τα κάνουν μαντάρα, που πιστεύουν σε όλα αυτά τα παραμύθια για ισότητα, θυσίες, αλληλεγγύη και που κάνουν όνειρα για έναν κόσμο καλύτερο και δεν κοιτάνε να ζήσουν τη ζωή τους όπως οι άλλοι. Και τελικά κάνουν μια τρύπα στο νερό. Όλα αυτά και άλλα πολλα τα κουράστηκα. Κουράστηκα και να γκρινιάζω και να λέω τα ίδια.