Έχουμε και λέμε εν συνόψει τα εξής:-Για να δημιουργηθεί μία παρέα από το μηδέν, θα πρέπει να βρεθείς με άτομα σε δεδομένο χωροχρόνο όπου όλοι μαζί θα κολλάτε και θα έχετε την ίδια ανάγκη. Στην περίπτωσή σου πολύ δύσκολο.-Για να ''ενταχθείς'' σε υπάρχουσα παρέα, ξέχνα το, πιο εύκολα θα πας σε δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο την 24η Ιουλίου παρά να σε δεχθούν. -Το να κάνεις μία ''δραστηριότητα'' με το σκοπό να γνωρίσεις κόσμο, είναι η μεγαλύτερη ανοησία, γιατί πιθανότατα δε θα γνωρίσεις κάποιον με αντίστοιχες ανάγκες και θα σιχαθείς και τη ''δραστηριότητα''. Συμφωνώ μαζί σου, καλές οι διαπιστώσεις, αλλά το ζητούμενο είναι η πράξη. Και παραινέσεις του στυλ ''βρες τα με σένα'' και ''πέρνα μόνος σου καλά'' από αενάως μπουρδολογούντες, είναι για τον κάλαθο των αχρήστων.Επί του πρακτέου: δώσε έμφαση στο να καλυτερεύσεις τις επαγγελματικές σου επιδόσεις και προοπτικές. Και μετά όλα είναι θέμα τύχης. Καλή τύχη επομένως.
23.11.2019 | 21:02
Κουράστηκα
να είμαι μόνος..Αλλά κυρίως κουράστηκα με τις διαπιστώσεις. Με τις διαπιστώσεις σχετικά με το τι έφταιξε που ειμαι χωρίς παρέα και σύντροφο, για τα λάθη που έκανα, για τη κακή νοοτροπία που είχα κλπ κλπ...Αρκετά με τις διαπιστώσεις, κουράστηκα, βαρέθηκα, πως το λένε... Πλέον θέλω να προχωρήσω... Να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Να γνωρίσω κόσμο, να ξεφύγω από τη μοναξιά..Αλλά αυτό μόνο εύκολο δεν είναι. Στα 26 μου, πολλοί εκεί έξω έχουν παρέες και μια ζωή στρωμένη. Πολλές κλειστές πόρτες, και δύσκολα ανοίγουν για νεα άτομα... Οπότε τι κάνεις, πως βρίσκεις άκρη σε αυτή τη κατάσταση;Ειλικρινά, δεν ξέρω. Ακούω άτομα να μιλούν για τη ζωή τους, για την καθημερινότητα τους, για τα όσα κάνουν και εγώ αισθάνομαι πολύ μικρός μπροστά τους που απλά κάνω κάποια μαθήματα 2 φορές την εβδομάδα και δουλειά περιστασιακή (οπότε βρω).Και σκέφτομαι, γιατί κάποιος με παρέες, με γεμάτη ζωή να θελήσει να βάλει και εμένα στη δικιά του; Ναι, έχω πράγματα να προσφέρω ναι ως φίλος και ως σύντροφος, αλλά κάποιος που είναι γεμάτος από όλα αυτά γιατί να ασχοληθεί; Και οι μέρες περνούν, και η μοναξιά μεγαλώνει. Και μεγαλώνει, και μεγαλώνει... Και η ζωή φεύγει... Δυστυχώς, ούτε μίζερος είμαι, ούτε υπερβολικός... Τα ζω όλα αυτά από πρώτο χερι και τα ξέρω καλύτερα από τον καθένα...Απλά κουράστηκα.Πλεον, θέλω να ζήσω. Να γνωρισωω κόσμο, να βρω κοπέλα, να γεμίσω τη ζωή μου, να μην είμαι μόνος... Να έχω όσα και να ζω όπως τόσοι και τόσοι εκεί έξω. Γιατί να είναι τόσο δύσκολο;...
2
