ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το 2019 εφερε πολυ μεγαλες αλλαγες στη ζωη μου τοσο στην καθημερινοτητα μου οσο και ψυχολογικα. Τον Ιουνιο ομως πηρα μια μεγαλη αποφαση και εφυγα στο εξωτερικο να δουλεψω. Και τα καταφερα βρηκα δουλεια. Οντας 21 ετων μονο στην αρχη ημουν φοβισμενη καθως δεν ειχα ξαναζησει στο εξωτερικο (ή σε τοσο διαφορετικο περιβαλλον καλυτερα) και δεν ημουν σιγουρη αν θα τα καταφερω αλλα μεσα σ ενα μηνα προσαρμοστηκα και σχεδον συνηθισα την καινουρια μου ζωη. Τον Νοεμβριο αναγκαστηκα να αφησω τη δουλεια (δουλευα σε εργοστασιο) διοτι δεν ειχαν αλλη δουλεια για μενα και για ενα μικρο διαστημα ξαναγυρισα στην Ελλαδα μεχρι ως οτου ξαναεβρισκα μια δουλεια. Δεν το εβαλα κατω ημουν αισιοδοξη και ετοιμαστηκα για να ξαναφυγω και να βρω μια αλλη δουλεια. Ο κορωναϊος ομως ειχε αλλα σχεδια. Λογο ολης αυτης της καταστασης ειμαι εγκλωβισμενη στο εξωτερικο, τα μετρα γινονται ολο και χειροτερα και τα σχεδια μου γκρεμιζονται ολα το ενα μετα το αλλο. Το ξερω ακουγομαι υπερβολικη, απλα για πρωτη φορα στη ζωη μου πηρα αυτη την αποφαση κι εκει που εκανα μια σταθερη πορεια και ειδικα ψυχολογικα τωρα ολα διαλυθηκαν. Οι γονεις μου μου ζητουν να επιστρεψω στην Ελλαδα αλλα προκειμενου να πραγματοποιησω τα σχεδια μου, τα οποια ποτε δεν παρατησα, χρειαζομαι τα χρηματα. Νιωθω οτι αν επιστρεψω θα χασω την μαχη και απλα θα ειμαι ηττημενη. Δεν ξερω τι να κανω.