12.2.2024 | 15:26
Κουραστηκα. Αληθεια.
Ειμαι 20 χρονων και για καποιο λογο επρεπε τα τελευταια 3 χρονια να μου τυχαινουν κατι κουφες απανωτες δυσκολιες και η ζωη μου να μοιαζει λες και ειναι απο κινηματογραφικη ταινια. Ουτε μια μερα δεν εχω αναπαυση. Το αποκορυφωμα ολων αυτων ειναι οτι με τα πιο προσφατα θεματα που μου ετυχαν δεν μπορω να παω κανονικα στη σχολη μου που μου αρεσει πολυ, να δωσω εξετασεις κανονικα, και να κοιμαμαι σαν ανθρωπος ενω κινδυνευω απο αυτο καθημερινα. Ουτε να χαζεψω στο ιντερνετ δεν μπορω, ουτε να κανω πραγματα που κανουν ολα τα ατομα στην ηλικια μου. Επισης μεσα στην οικογενεια μου και εκτος αυτης δεν μπορω να εκφραζομαι ελευθερα και αυτο δεν βοηθαει την κατασταση. Το αστειο ειναι οτι το να βγω απο ολο αυτο, ειναι το ιδιο δυσκολο με το να κανω απεξαρτηση απο ναρκωτικα. Το παλευω 8 μηνες τωρα και δεν μπορω να ορθοποδησω. Η ζωη μου εχει διαλυθει και αποτελειται απλα απο απανωτες κρισεις. Το αστειο ειναι, οτι εγω την διελυσα...
0