8.9.2013 | 21:36
κουραστηκα να κρυβομαι!!!!!!!!!!!
Ειμαι σπιτι..υπαρχει κοσμος..απομωνονομαι,νιωθω απιστευτα μονη....τι και αν ειναι τοσοι γυρω μου??????Στα μαγουλα μου κυλανε καυτα δακρυα.. με βιαστηκες κινησεις προσπαθω να τα σκουπισω.... παραξενο ομως ειναι στεγνο το προσωπο μου...το μονο που προδιδει την λυπη μου ειναι τα υγρα ματια μου... το στηθος μου ανεβοκατεβαινει,νιωθω οτι θα σταματησουν οι χτυποι της καρδιας μου απο το απολυτο και βασανιστικο κενο...απο τα χειλη ενα παραπονεμενο γιατι χαραζει τον δρομο του... να βγει να φωναξει...οι ουρανοι κλειστοι..κανεις δεν ακουει..το γιατι ...απλα χανεται...και γινεται λυτρωτικος ηχος στα αφτια μου... εστω και αν δεν υπαρχει απαντηση εστω και αν ο πονος γινεται δερμα φορεμενο....κλεινω λοιπον τα ματια μου.κατεβαζω την αυλαια του μυαλου μου,κλεινω τα φωτα της καρδιας μου και μενω με το δικο μου χειροκροτημα.........A.G