26.8.2014 | 01:47
Κουράστηκα να μην περιμένω τιποτα
Κουράστηκα να ζω, δεν εχω να περιμένω τιποτα, ολοι κοίταξανε την πάρτη τους ..δεν εχω το κουραγιο να βγω εξω, και μονο που παω να παρω ψωμί, πεθαίνω..τι να περιμένω? επρεπε ηδη να εχω φτιάξει τη ζωη μου, περάσανε τα χρονια εχω φτάσει 35 και δεν αντεχω αλλο αυτο το πραγμα. Εχω εξαφανιστεί απο όλους, τους βλεπω χαρούμενους με τις οικογένειες τους κι εγω ακομα στο πατρικό μου, χωρις δουλεια χωρις σύντροφο χωρις τιποτα. Γάμοι, βαφτίσια μπορέσαμε και συμβάδισανε με τη ζωη με την ηλικία, ολοι μα ολοι. Κι εγω μονη μου χωρις λεφτα χωρις ελπίδα.
