ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.7.2017 | 00:13

Κουραστηκα πια...

Εχω μια συμφοιτητρια, η οποια ειναι ο ορισμος του "τραβατε με και ας κλαιω". ΕΙναι εδω και 6 χρονια σε μια αποτυχημενη σχεση(και δεν το λεω εγω αυτο, ειναι δικα της λογια), με εναν ανθρωπο, με τον οποιο υπαρχει εκατερωθεν πληρης ελλειψη επικοινωνιας, πληρης απουσια σεβασμου, γενικα με απλα λογια αποτελει ο ενας ενα απλο βαρος στη ζωη του αλλου. Και ομως συνεχιζει να μενει μαζι του, παρα το οτι δεν μπορει να χαρει ουτε στιγμη μαζι του, παρα το οτι οι αποψεις τους για τα παντα ειναι εκ διαμετρου αντιθετες, παρα το οτι εχουν σοβαροτατα θεματα. Και φυσικα γκρινιαζει συνεχως γι' αυτον σε εμας. Ερχεται καθε μερα και μας παραπονιεται για κατι που εκανε ο αλλος, και αυτο το κατι εχει συμβει αλλες 3.000.000.000.000.000 φορες, και ομως η ιδια καθε φορα εκπλησσεται με τη συμπεριφορα του, λες και το εκανε πρωτη φορα ο αλλος!! Την εκπλησσει που o γκομενος της αρχισε να την βριζει, οταν τσακωνονταν, λες και τις προηγουμενες φορες που τσακωνονταν, της μιλουσε με το "σεις" και με το "σας". Την εκπλησσει που ο γκομενος της προτιμησε για αλλη μια φορα να βγει με τους φιλους του, και οχι με εκεινη, λες και εχει υπαρξει φορα που να του προτεινε εκεινη να βγουνε οι δυο τους και εκεινος να της ειπε "καταπληκτικη ιδεα αγαπη μου. ΕΙμαι σιγουρος οτι θα περασουμε σουπερ". Δεν καταλαβαινω γιατι το κανει αυτο!! Γιατι εκπλησσεται που ο αλλος φερεται, ΟΠΩΣ ΦΕΡΟΤΑΝ ΠΑΝΤΑ??? Ελπιζει μηπως οτι, ενω τοσο καιρο φεροταν ετσι, ξαφνικα θα αλλαξει και θα γινει ο τελειος αντρας? Μα τυφλες ελπιδες εχει?? Ισως με θεωρειτε υπερβολικη, αλλα ειλικρινα δεν ξερετε ποσο προκλητικο θεωρω το να ερχεται η αλλη σχεδον καθημερινα και να σου γκρινιαζει για τον τυπο και να κατηγορει τη "μαυρη της την τυχη". Ε οχι ρε φιλε. Δε δικαιουται να γκρινιαζει που επιλεγει εντελως συνειδητα τοσα χρονια να μενει με εναν μαλακα που δεν της προσφερει τιποτα. Αν δε γουσταρει, ξερει τι πρεπει να κανει. Εφοσον δεν το κανει, ας κατσει να φαει τα σκατα του και να μη λεει τιποτα. Υπαρχουν ανθρωποι που εχουν χασει τα σπιτια τους και ζουν στο δρομο, ανθρωποι που εχουν ανιατες ασθενειες και γενικα ανθρωποι που βιωνουν τραγικες καταστασεις ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ!!! Και θα μας πει αυτη για την μαυρη τυχη της?Δηλαδη αυτοι τι πρεπει να πουν??? Δεν φταιει ουτε το συμπαν, ουτε ο θεος, ουτε η τυχη, αν δεν εισαι ευτυχισμενη με μια επιλογη που ΕΣΥ εχεις κανει κοπελα μου, φταις εσυ και μονο εσυ. Αναλαβε τις ευθυνες σου και σταματα να το παιζεις θυμα. Γιατι αν ηθελες, θα μπορουσες να τον βγαλεις απ' τη ζωη σου και να εισαι πολυ πιο ευτυχισμενη. Ομως μονη σου βαζεις ορια στην ευτυχια σου. Δεν σου αξιζει λοιπον να εισαι ευτυχισμενη, γιατι δεν εισαι προθυμη να κυνηγησεις την ευτυχια σου. Τα ειπα και ξαλαφρωσα. Εχω μπουχτισει πια τοσο καιρο.
4
 
 
 
 
σχόλια
Θα ξαλάφρωσεις πραγματικά αν της τα πεις χύμα, οπως τα γράφεις εδώ. Όντως, τι σπαστικό είναι να γκρινιάζουν για τις σχέσεις τους και να σε πρήζουν και μετά να πηγαίνουν σπίτι και να είναι σε φαση " Ναι αγαπουλινι μου..., τι θα κάνουμε μπισκοτακι μου..., ότι θέλει το μωρουλινι μου...".
Με συγχωρείς που θα στο πω αλλά κάνεις το ίδιο πράγμα με εκείνη.Ξέρεις ότι η συμπεριφορά της είναι αυτή και ότι θα γκρινιάζει μονίμως αλλά,όλως τυχαίως,δεν κάνεις τίποτα.Δεν είσαι υποχρεωμένη να την ακούσεις κι όμως μένεις να σου λέει πράγματα που έχει πει και ξαναπεί.
Σαν τι να κανω δηλαδη για να σταματησει να γκρινιαζει? Δεν νομιζω οτι ειναι στο χερι μου. Οσο για το αλλο που λες, οτι δεν ειμαι υποχρεωμενη να την ακουω, ναι εχεις δικιο, αλλα αυτη καθε φορα που βγαινουμε παιρνει απο μονη της το λογο(χωρις καν να μας ρωτησει αν εμεις ειμαστε καλα και χωρις να μπει στη διαδικασια να αναρωτηθει αν γουσταρουμε να ακουσουμε για αλλη μια φορα "το δραμα της"). Ε εγω λοιπον νευριαζω τοσο πολυ με το θρασος της, που το μονο που μου ερχεται να κανω εκεινη τη στιγμη ειναι ειτε να αρχισω να τη σκυλοβριζω και να της πω οτι "χεστηκαμε και για σενα και για τον μαλακα σου", ειτε απλα να συγκρατηθω και να σωπασω. Και μεχρι στιγμης επιλεγω να κανω το δευτερο. Ε, αν συνεχιστει για πολυ ομως αυτο, θα αρχισω να εφαρμοζω την πρωτη λυση μου φαινεται. Δεν ειναι κακο κοριτσι, ουτε θελω να σταματησω να κανω παρεα μαζι της. Ειναι οκ σαν ανθρωπος γενικα, αρκει να μην αρχισει την γκρινια.
Δεν είπα ότι μπορείς να κάνεις κάτι για να σταματήσει να γκρινιάζει,αυτό ειναι δεδομένο, όσο θα βρίσκεται σε μία άκρως προβληματική σχέση.Μπορείς,όμως,να της πεις ότι επαναλαμβάνεται διαρκώς ή εκεί που λες ότι παίρνει μόνη της το λόγο να τον πάρεις εσύ και να πεις κάτι άλλο.Ή να της πεις ότι δεν εδιαφέρεσαι.Λύσεις υπάρχουν πολλές σχετικά με το τι μπορείς να κάνεις και το ξέρεις.Όσο ανέχεσαι τη γκρίνια,άλλο τόσο θα τη δέχεσαι.Δοκίμασες καμιά φορά να της πεις ευθέως την άποψή σου πάνω στο θέμα ήρεμα;Πρέπει να αποφασίσεις αν προτιμάς μία τέτοια φιλία με τα καλά και τα κακά της ή την ψυχική σου ισορροπία.Καλή τύχη!
Scroll to top icon