ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

8 χρονια το ιδιο πραγμα συνεχεια...Σχεδον 24 χρονων κ να φοβαμαι να κυκλοφορησω εξω.Να φοβαμαι να κανω μια καινουργια σχεση γτ θα πρεπει να πω στον αλλον για το 'θεμα' μου...Ημουν αρκετο καιρο καθαρη απο χαπια(αντικαταθληπτικα/ηρεμηστικα) γτ ελεγα δν γινεται να κυκλοφορω σαν μαστουρωμενη καθε μερα,να χανω στιγμες απο τν ζωη μου για μια μαλακια που εχω στο μυαλο.Κ εκει που ελεγα πως επιτελους γλυτωσα απο αυτο το βασανο τσουπ ενα ωραιο πρωι ξυπναω κ παθαινω παλι.Να μν μπορω να αναπνευσω,να νιωθω οτι ολο αυτο δν το ζω εγω,να εχω πεσει κατω κ να μν μπορω να βγαλω κουβεντα,να μν εχω αισθηση του τι γινεται γυρω μου.Κ οχι τπτ αλλο να κανω ρακος κ τους δικους μου καθε φορα.Κ παααααααμε παλι πισω στα χαπια σε πιο γερη δοση αυτη τν φορα.Κ πραγματικα δν ξερω τι ειναι πιο ψυχοφθορο να ειμαι σε αυτη τν κατασταση η να βλεπω τους δικους μου ανθρωπους να τους να φερνω σε απελπιστικη κατασταση καθε φορα με αυτο το θεμα?Να φοβουνται μν παθω τπτ απο τα χαπια.Κ ερχεται ενα ατομο στην ζωη μου,τυχαια,εκει που ελεγα > που του λες το προβλημα σου κ η απαντηση του ειναι απλα ενα τεραστιο χαμογελο κ ενα καθημερινο μνμ αν ειμαι καλα.Να τν αγκαλιαζεις κ να νιωθεις οτι εκεινη τν στιγμη ολοι οι δαιμονες σου υποτασσονται,οτι κ μονο στο ακουσμα της φωνης του τν υπακουν.Κ αυτο πιστεψτε με ειναι η καλυτερη μαστουρα που θα μπορουσα ποτε να εχω... Οσοι πασχετε απο κρισεις πανικου μια συμβουλη σας δινω,διωξτε απο την ζωη σας τοξικα ατομα κ βαλτε ατομα με θετικη σκεψη κ ενεργεια.Μν τα παιρνετε ολα σοβαρα.Γτ κ εγω που παντα ανησυχουσα, ακομα κ που αργησα σε ενα ραντεβου, κατεληξα να μν μπορω να πιω μπυρες λογω τν χαπιων χαχαχαχα :P