ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέχρι στιγμής είμαι τυχερή εγώ και η οικογένειά μου, γιατί τα βγάζουμε σχετικά πέρα (όχι τίποτα χλιδές). Όμως ξέρω οτι δεν ισχύει αυτό για όλους, googlarw πότε θα τελειώσει η κρίση με την ελπίδα να 'φτιάξουν' τα πράγματα (λίγο ανώριμο να περιμένω δια μαγείας, οικονομολόγος δεν είμαι βέβαια). Βλέπω οτι υπάρχουν συσσίτια, μικρο-οργανώσεις, κοινωνικά παντοπωλεία κλπ. Πέρα απο ένα χαρτζιλίκι που μπορώ να δώσω πού και πού σε κάποιο από αυτά ή κανένα ρούχο-φαγητό όταν ζητάνε, δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. Κάτι λιγότερο παθητικό, απ την άλλη δεν έχω καν τις γνώσεις. Πχ αν ήμουν δασκάλα χορού να έκανα μια φορά τη βδομάδα τζαμπέ μαθήματα, και αυτό βέβαια δε θα ήξερα πώς να το διοργανώσω,(Επίσης όταν μένεις στο δρόμο δεν μπορείς καν να παρακολουθήσεις μαθήματα, ενώ έχεις άλλες ανάγκες, οπότε πάλι αποκλείονται άνθρωποι.) οπότε γυρνάμε στις μικροομάδες που είναι και οργανωμένες και έχουν τον τρόπο (δε θα προσβάλουν κανέναν, διακριτικότατα). Αλλά σίγουρα κάποιος που στερείται δε χρειάζεται ένα πιάτο φαγητό, χρειάζεται και ένα χαρτζιλίκι, να πάρει κάτι καινούριο για τον εαυτό του , κλπ κλπ. Οπότε ρωτώ εγώ το να δίνει κανείς μια μικρή ενίσχυση πού και πού πχ σε ένα συσσίτιο βοηθάει ή είναι για να φεύγουν οι τύψεις? Εθελοντισμός επίσης θα βοηθάει σημαντικά. Προσπαθώ να το δω λίγο πιο αισιόδοξα, πχ αντί να αναρωτιέμαι να δράσω, αλλά είναι βαρύ θέμα! Καμιά άλλη ιδέα?