ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι παιδί μεταναστών. Ζω στην Ελλάδα 18 χρόνια. Ωστόσο λόγω της αθάνατης ελληνικής γραφειοκρατίας δεν έχω πάρει ελληνική ιθαγένεια. Πάντα πίστευα ότι δεν έχω πατρίδα ούτε και θρησκεία. Νόμιζα ότι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να περιορίζονται σε εδαφικά σύνορα. Ότι είμαστε ελεύθεροι να ακολουθήσουμε οποιονδήποτε δρόμο μας ανοίξει (ή μας αναγκάζει να ανοίξουμε) η ζωή. Όσο μεγαλώνω όμως, συνειδητοποιώ τους αφελείς μου ρομαντισμούς. Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπη με κοινωνικές ανισότητες και βίαιες ρατσιστικές εκδηλώσεις. Όσο μεγαλώνω απογοητεύομαι όλο και περισσότερο.Βλέπετε, παρ' όλο που έχω πάρει τα πτυχία μου με άριστα και θα μπορούσα κάλλιστα να κερδίσω κάποια υποτροφία, χάνω αυτές που απευθύνονται σε Έλληνες ή πολίτες της Ε.Ε. Χάνω όμως και αυτές που είναι για Αλβανούς φοιτητές (δεδομένου ότι δεν ζω εκεί και δεν είμαι επίσημα πολίτης της Αλβανίας). Εφόσον λοιπόν, δεν έχω δικαιώματα (αν και έχω υποχρεώσεις) ούτε από την Αλβανία ούτε από την Ελλάδα, τότε ως τι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου; Πού ανήκω; Και εντέλει, γιατί να μην κρίνομαι για τις ικανότητές μου, τις δυνατότητές μου, τις επιλογές μου; Γιατί να μου κλείνουν τόσες πόρτες και να φεύγουν ευκαιρίες για αυτόν τον ασήμαντο λόγο; Και η αξιοκρατία; Γιατί μας έγινε άγνωστη λέξη;Μπορεί να έκλαιγα σήμερα όλη μέρα, αλλά δεν θα σταματήσω να ονειρεύομαι. Και εντέλει, δεν θα το χαρακτήριζα καν σαν πρόβλημα γιατί Θα την βρω την άκρη στο τέλος. Εξάλλου, όταν θέλουμε κάτι πολύ πάντα τα καταφέρνουμε. Όχι, λόγω συνωμοσίας του σύμπαντος, αλλά λόγω του πείσματός μας.Παρ' όλα αυτά, όλο αυτό με έβαλε σε διάφορους προβληματισμούς από τη μία σχετικά με τα πραγματικά σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, και από την άλλη σχετικά με την απήχηση του γνωστού κόμματος. Ας μην δημιουργούμε λοιπόν, περισσότερα προβλήματα απ' ότι ήδη υπάρχουν στην κοινωνία. Γιατί αυτοί που πάντα θα την πληρώνουν στο τέλος είμαστε εμείς, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας. υγ. Ζητώ συγνώμη για την μακροσκελή εξομολόγησή μου...