ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.12.2014 | 04:32

Kρητικό κοπέλι μου.

Προσευχηθείτε να ελθει πισω ο αντρας μου.. Το κοπελι μου το ζηλευτο.. Μου το πηρανε μεσα απο τα χερια μου, τον μαγεψαν οι γνωμες των ανθρωπων που θελουν τους αντρες ταχα μου κυνηγουν και να τα ζουν ολα.. Καταστρεψατε τις εποχες ορνια ανθρωποι. Χαλασατε την αγαπη, τις αγαπες που καποτε γεμιζανε ψυχες. Ανθρωποι μονοι, πιστευουν σε μοναξιες, και ετσι πορευεται το τιποτα που λεγεται ζωη, και φτιαχνονται επιστημες απο το αχ και το βαχ των ανθρωπων, απο το κλαμμα των γυναικων και το βαθυ πονο των αντρων.Λαθος να τον εζηταω πισω.. Λαθος μου. Αν ευτυχει μακρια μου, εκει να μεινει να ζησει να χαρει. Και η ευτυχια και η χαρα και οτι μου ποθει το αγγελουδι μου να βρει..Εγω πονω μακρια και θα πονω μεχρι να αποφασισω αλλιως. Μεχρι να γινω παιδι και να αρχισω αλλιως. Δεν μετρω μια ψευτικη ζωη, Δεν την εθελω ετσι..Δικια μου ειναι η ζωη, τη βανω φωτια και την εκαιω. Αμα θελω στα ταρταρα παενω και αμα θελω στον ουρανο πετω.Πίκρα να μπει στο στομα των ανθρωπων που μιλουν για οσα δε γνωριζουν. Και ας γραφω εδω μεσα, σε ανθρωπους που δε γνωριζω, σε λεξεις που δεν εχουν προσωπο. Αυτα τα εργαλεια βρισκω, με αυτα πορευομαι. Και οπως βγει. Ετσι ειμαστε ολοι, ολοι ιδιοι, και μιουμε λες και ειμαστε μοναδικοι..Πικρες ας ειναι οι γνωμες σας για μενα, το ευχομαι, και πατηστε τα κουμπακια που το δειχνουν ξεκαθαρα. Πατηστε να ειναι πολλα. Να νιωσω μονη πιο πολυ. Να με πεισετε οτι κανω λαθος που αγαπω. Πιστε με παρακαλω πως ειμαι λιγη και δεν κανω, πιστε με πως εφταιγε. Και αν εφταιγε, εγω λογο κακο δεν βανω αλλο. Και αν εβαλα, μαυρη η ωρα, να μην ξαναρθει.. Που ανθρωπος ανωτερος γυρισε να με κοιταξει..Ετσι πορευομαι και εγω και οσοι αγαπουν. Και ας κλαιμε για αλλα προβληματα και αλλες σκοτεινιες.. Σαν τη σκοτεινια της αγαπης, της υγειας και του θανατου δεν εχει.Και αν χανεις ανθρωπο που αγαπας, μιση καρδια σου μενει. Και ετσι προφταινεις και στις τριες τις πικρες να βουτηξεις.. Απωλεια ειναι ο χωρισμος, θανατος η αγαπη.Ποιος εχασε ερωτα βαθυ, αληθινο και εναν, και δε βουηξε η γης..; δε εσκισε τα σεντονια, δε δαγκωσε τα χειλη μεχρι να ματωσουν, δε τσιμπαγε τις σαρκες τους και δε μουσκευε τα ονειρα του. Και αν κανείς δεν επιστρεφει, η προσευχη σου στον θεο που δεν υπαρχει, στο θεο της μοναξιας, τον ενα της φαντασιας μας, παει στο να φυλαει τον αγαπητικο μας. Τον αντρα μας, τη γυναικα μας αλλοι, ή αλλες.. Δεν εχει φυλο η αγαπη, δεν εχει μορφη και αρωμα ο ερωτας. Δεν εχει στολιδια, μαρκες και στυλ. Εχει ψυχη που τη μυριζεσαι, την οσφραινεσαι, τη νιωθεις και θαμπωνεσαι απο το φως που αποπνεει. Και εκει πας και κολλας, σαν πυγολαμπιδα της νυκτος. Και νιωθεις ευτυχια. Στην αγκαλια του ειμαι η γυναικα ενος αντρα λαμπρου και λαμπρη και εγω γινομαι μαζι του.Και ας λενε οι "μορφωμενοι" για γονιδια, για κυτταρα και για ψυχολογιες. Οποιος δεν αγαπησε δεν ξερει. Το ανεξηγητο μην πας να το εξηγησεις, θα καεις..Εγω ετσι ηθελα να αγαπησω.. Και περιμενα μια ζωη. Και ηρθε ο ερωτας μου. Και ετσι θα θυμαμαι και θα κοιμαμαι. Και λογαρισμος δικος μου ποιονε βανω στο κεφαλι μου και ποιονε στην καρδια μου.Ειναι η αγαπη mου σα φαρος. Χιλια λογια μπορω να γραφω, χιλιες παρομοιωσεις, χιλιες βλακεις, και χιλιες λογικες.. Μεχρις να πεερασει ο καιρος και να ληξει ο κυκλος της ζωης.. Μεγαλοι πια ανθρωποι, με τη σοφια της ζωης, θα ευχηθουμε να ζησουμε λιγο ακομη.. Και τοτε θα ζησουμε παλι.. Θα αναγεννηθουμε..Και θα ειμαστε μαζι. Γιατι 2 ψυχες, ισον μια μοιρασμενη. Με κρατας και σε κρατω. Σε αλλη ζωη δε θα μας φανε τα ζουδια.. Εμεις θα τα φαμε.. Εσυ θα τα σκοτωσεις σαν τον αγιο που εχει το ονομα σου.. Και ας μην πιστευεις σε αγιους. Πιστευω εγω σε εσενα.Εφτασε ο καημος μου και περίσσεψε. Φτανει να προσμενω.. Και ετσι, κλεβω και ενα τραγουδι να σου πω αγαπη μου."Πού ν' ο καιρός πουλάκι μου πού ναι ο καιρός πουλί μουπου σε 'κανα βασιλικό και σε βανα στ' αφτί μουΏπα ένα λεφτό χρειάστηκε φως μου να σ' αγαπήσωκαι μιαν ολόκληρη ζωή να σου ξελησμονήσωΩς σ' αγαπώ δε σ' αγαπά η μάνα που σε γένναγιατί 'χει κι άλλο ν' αγαπά μα 'γω 'χω μόνο εσένα".Αχ ματια μου, καθε ευτυχια στη ζωη σου ψυχουλα μου..Θα σε σκεφτομαι για πάντα και θα σε φυλάω αντρα μου..Σ'αγαπώ.Το...μικιό σου.
 
 
 
 
Scroll to top icon