ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μετά από πολλές μέρες μοναξιάς, άπειρες στιγμές θλίψης, ανθρώπους που ήρθαν κι έφυγαν αφήνοντας σημάδια, που κατηγορησα την τυχη και που ειπα ως εδω αντεχω, λιγο παραπανω και θα σπασω... είπα τελικά ξέχνα όσα ήξερες, άσε στην άκρη την αδυναμη φυση σου και αλλαξέ την, γυμνασέ την την φέρεις εκει που εσυ θες, γιατι το να περνας ωρες βασανιστικες ειναι απλα χασιμο χρονου. και το καταφερα, σιγα σιγα, μετα απο πεντε χρονια ειμαι εδω η ιδια αλλα διαφορετικη.. υπαρχουν φιλοι που ηρθαν κι εμειναν, μ'αρεσει να μενω μονη μου, δε με πειραζει που η αγαπη μου εφυγε, εχω αλλες αντοχες στα παντα και διασκεδαζω πολυ πιο συχνα. και οταν λεω δε με πειραζει εννοω στ'αληθεια, δεν κρυβομαι απ'τον εαυατο μου. ο,τι φερνει η ζωη ειναι μεσα στο προγραμμα μην ψαχνεις αφορμες να στενοχωρηθεις.Όλα αυτα τα λεω οχι για να μιλησω για μενα, αλλα ισως τ'ακουσουν καποιοι που ηταν σαν εμενα, ευάλωτοι, στη μοναξια, στη θλιψη, στις δυσκολιες, και να τους πω οτι με τα ιδια δεδομενα μπορουν να περνανε καλα. γιατι υπαρχει η δυνατοτητα στον καθε ανθρωπο αν εχει θεληση να αλλαξει τον τροπο που σκεφτεται τα παντα. λενε καποιοι οτι δεν αλλαζει ο ανθρωπος..εγω λεω τα βασικα μπορει να μην αλλαζουν, αλλα καθενας εχει ενα περιθωριο να επαναπροσδιορισει το "προγραμμα" με το ποιο δουλευει ο εγκεφαλος του και να ζει καλυτερα, γιατι ετσι πρεπει. γινεται παιδια...μην χαριζετε πολυ απο το χρονο σας στα ασχημα...