28.1.2013 | 22:02
Λ.
ημασταν μαζι 1,5 χρονο,χωρισαμε επειδη μας εφυγε το παθος και , τα ξαναβρηκαμε γιατι υποτιθεται δεν μπορουσαμε τελικα ο ενας χωρις τον αλλον, φερθηκε ασχημα και σε μια δυσκολη στιγμη της ζωης μου δεν με στηριξε καθολου. ξαναχωρισαμε και 3 μερες μετα φαινεται να περναει τελεια και να το εχει ξεπερασει. και ενω με εχει απογοητευσει παρα πολυ η συμπεριφορα του και κυριως το γεγονος οτι δεν αναγνωριζω κανενα "δικο του" στοιχειο σε ολα αυτα που κανει, σημερα που τον ειδα να ειναι καλα εβαλα τα κλαματα. ειχε πει οτι θα με προσεχε παντα και οταν τον χρειαζομουν δεν ηταν εκει. περασα κατι πολυ δυσκολο και ουτε ενα μηνυμα να δει πως ειμαι δεν εστειλε, παρα μονο για να μου υπενθυμισει να γυρισω ενα βιβλιο στην βιβλιοθηκη. μετα απο 1,5 χρονο σχεσης δεν τον ενοιαζε πως ημουν, δεν απαντησε καν στο μηνυμα με το οποιο χωρισαμε και τον πηρε ο πονος για το βιβλιο! το πιο ασχημο πραγμα ειναι να καταλβαινεισ οτι μετα απο 1,5 χρονο δεν ξερεις τιποτα για τον ανθρωπο που ηταν ο ανθρωπος ΣΟΥ, που ειχατε υποσχεθει πως ο,τι και αν γινει η αγαπη δεν φευγει και τελικα μαλλον εφυγε.. πως μπορω τον αντρα που ηταν ο αντρας ΜΟΥ να τον κοιταζω και να του μιλαω σαν να ειναι ο οποισδηποτε??