18.9.2014 | 19:54
λάδι
Κάθε φορά που προσπαθώ να γράψω απλά πράγματα που σκέφτομαι, είναι σχεδόν αδύνατο, καταλήγω να μιλάω για τα υπαρξιακά μου..λέω να προσπαθήσω όμως...Μπορεί να έγιναν όλα αυτά στη ζωή μου αλλά δεν τολμώ να πω πώς μετάνιωσα..όλα γίνονται για κάποιο λόγο εξάλλου και αυτό ήταν το δικό μου μάθημα..το οποίο το έμαθα καλα πλέον.. θα ταν ψέμα να έλεγα πως δεν σκέφτομαι τίποτα ..τα σκέφτομαι όλα και κάθε γαμημένη μέρα μάλιστα..αλλά δεν υπάρχει πια γυρισμος..ξάφνου έχω την ανάγκη να ζήσω πραγματικά και να ονειρεύομαι μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ. ..βάζοντας στόχο να πραγματοποιήσω το κάθε ένα από τα όνειρα μου..τα οποία είναι διαφορετικά πλέον...ονειρεύομαι να είμαι ευτυχισμενη..ξέρω βέβαια ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα και εμπόδια..ποιο θα ήταν το νόημα άλλωστε..Αλλά όλα είναι ανθρώπινες σχέσεις..οι ίδιοι οι άνθρωποι μας καταστρέφουν αλλά αυτοί πάλι μας δίνουν ελπίδα μας ανεβάζουν και μας βοηθάνε να ξεπεράσουμε οτιδήποτε..ας μην είμαστε εγωιστές δεν θα καταφέρναμε ποτέ τίποτα μόνοι μας..γιατί έχουμε ανάγκη για το 'μαζι' πάλι ξέφυγα εε?