ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απλά,λιτά και απέριττα ερωτεύτηκα τον λάθος άνθρωπο. Ποτέ δεν γίνει δικός μου, σε κανέναν δρόμο δεν θα περπατήσουμε χέρι χέρι,καμία ταινία δεν θα δούμε αγκαλιά. Συνυπήρξαμε στον ίδιο χώρο για τέσσερις μήνες και κάθε μέρα ένιωθα ότι τον ερωτευόμουν και πιο πολύ και πιο βαθειά.Ένιωθα πως τον ήξερα και είχα ζήσει μαζί του σε κάποια άλλη ζωή γιατί η μορφή του ήταν τρομακτικά οικεία στα μάτια μου και στην ψυχή μου. Πρίν τον γνωρίσω νόμιζα πως ο έρωτας είναι ανίκητος όμως δεν είναι, στην ζωή υπάρχουν και άλλα πράγματα και πρέπει να τα σεβόμαστε. Έχω δύο μήνες να τον δώ και μου έχει λείψει και απόψε τον σκέφτομαι πολύ και μιας και δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν γι'αυτό (και στον ίδιο τον εαυτό μου απέφευγα να το λέω) είπα να το εξομολογηθώ εδώ προφυλαγμένη από τον σεντόνι της ανωνυμίας. Εσύ που υπάρχεις εκεί εξώ και κάνεις αυτόν τον κόσμο να δείχνει πιο υποφερτός να ξέρεις πως σε ερωτεύτηκα και ας μην στο έδειξα ποτέ γιατί δεν έπρεπε..