ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με ολη την χαρά και την ζωντάνια που μπορει να έχει κάποιος πρωί παρασκευής. απο αύριο σάββατο, το αγόρι μου θα κατέβει μετά απο καιρό να με δει κτλπ κτλπ. όλα ήταν πανέμορφα μέχρι που μπήκα στο λεωφορείο για να πάω στο πανεπιστήμιο μου. ξεκίνησα απο την αφετηρία και θα κατέβαινα στην τελευταία στάση. Έπιασα έτσι μια καλή θέση στο μπροστινό μέρος. μετά απο δύο τρεις στάσεις μπήκε ένας κύριος, 60 χρονών πάνω κάτω, καλοντυμένος, ξυρισμένος και έκατσε στις μπροστινές θέσεις που ήμουν. όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι την ώρα που σηκώθηκε να πάει να ρωτήσει κάτι τον οδηγό. με το που πήρε πρέφα πως ήταν γυναίκα άρχιζε και φώναζε. "εγώ δεν δέχομαι να οδηγάει γυναίκα λεωφορείο και να παίρνει στο λαιμό της ανθρώπους.. είσαι και ξανθιά πανάθεμα σε" ζητούσε να τον αφήσει και η γυναίκα του εξηγούσε πως δεν μπορεί μεχρι την επόμενη στάση. εκείνος ξεκίνησε και έλεγε κάτι δικά του περί καιάδα και πως πρέπει κάποιος να αρχίσει να ρίχνει αλλοδαπούς και γυναίκες για να σωθούν οι επόμενες γενιές. ο κύριος κατέβηκε στην επόμενη στάση να περιμένει το επόμενο λεωφορείο και εμείς οι υπόλοιποι επιβάτες συνεχίσαμε τις δουλειές μας. όμως δεν σταμάτησα να σκέφτομαι την κακόμοιρη οδηγό. πόσα τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν καθημερινά και πώς την κάνουν να νοιώθει;