ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πριν λιγους μηνες ειχα παρεξηγησει μια κοπελα. αυτο εγινε για αρκετους λογους. ο πιο βασικος ειναι οτι ειχα ακουσει καποια πολυ αρνητικα πραγματα για αυτην αλλα με συμφερε να τα πιστεψω. ποτε δεν την κακολογησα και ποτε δεν προσπαθησα να την βλαψω, αλλα επισης ποτε δεν προσπαθησα να δω την οπτικη της γωνια. καποια στιγμη εγιναν καποια περιστατικα και καταλαβα οτι την ειχα παρεξηγησει βασιζομενος σε λογια αλλων, και ενιωσα σαν να την αδικησα. πηγα μετα απο λιγο καιρο και αφου ηξερα τι νιωθω και της ζητησα μια συγγνωμη για τη συμπεριφορα μου η' μαλλον την απαθεια μου απεναντι της. το θεμα μου ειναι το εξης. πηγα να ζητησω συγγνωμη,οχι για μενα για να τα βγαλω απο μεσα μου, αλλα για αυτην. γιατι σκεφτηκα οτι αυτη θα ειναι η δικαιωση της και την δικαιουται. δεν με ενοιαζε αν θα με συγχωρεσει, δεν με ενοιαζε αν το επαιρνε καλα η' ασχημα απλα ηθελα να ξερει οτι δεν ειναι η τρελη της υποθεσης. ομως ειναι αυτη συγγνωμη?