ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακούστε τι έπαθα. Χτες βράδυ φαντασιώθηκα την Τζένιφερ Λόρενς για την...προσωπική μου ευχαρίστηση. Είχα δει και πρόσφατα το ''the passengers''(μέτρια ταινία, κούκλα η Τζένιφερ), είχα δει και τη συνέντευξή της για το promo της ταινίας στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, λέω ''ωραία, θα περάσω μόνος μου, μες στο σαλόνι μου''.Και ξαφνικά μες στη φαντασίωση η Τζένιφερ Λόρενς αρχίζει να μου μιλάει ελληνικά. Όχι ρε γαμώτο. Και μάλιστα με ελληνική προφορά!!!Εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Όταν φαντασιώνομαι, θέλω να υπάρχουν και κάποια λογικά πλαίσια, ναι , λίγη λογική μέσα στη φαντασίωση, να μην είναι όλα παράλογα. Δηλαδή όταν φαντασιώνομαι ξένες διάσημες, φαντασιώνομαι ότι έχουν έρθει εδώ στην Ελλάδα για προώθηση κάποιας ταινίας ή ότι εγώ βρίσκομαι τυχαία για κάποια δουλειά στο εξωτερικό και κάπως γίνεται το κονέ. Να υπάρχει δηλαδή και λίγο story πίσω από την φαντασίωση.Όπως καταλαβαίνετε, με τα ελληνικά της Τζένιφερ Λόρενς στην φαντασίωσή μου, ξενέρωσα, μου έφυγε η διάθεση που είχα, ξε-ερεθίστηκα και κοιμήθηκα χωρίς να κάνω τίποτα. Κρίμα.Είπαμε να παίζει παιχνίδια το μυαλό, αλλά όχι κι έτσι ανεξέλεγκτα. Κρίμα.