ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθως μεγαλωνω αντιλαμβανομαι πως οσο περισσοτερο ποθεις καποιον/α τοσο πιο δυσκολα μπορεις να γινεις ενα μαζι του/της,να νιωσεις την σαρκικη επαφη να γινεις μερος της καθημερινοτητας του/της να μαθαινεις τις συνηθειες και να αγαπας ολοενα και περισσοτερο τα ελαττωματα του/της. Γιατι αραγε οι ανθρωπινες σχεσεις εχουν γινει τοσο περιπλοκες ?Εσυ θες αυτον αυτος την αλλη η αλλη καποιον αλλον και παει λεγοντας .Που πηγε το αμοιβαιο ? Κρυβομαστε πισω απο οθονες και πνιγουμε τα μεγαλυτερα απωθημενα μας,γινομαστε ερμαια των συναισθηματων μας ,επιλεγουμε το ευκολο και το σταθερο.Δυστυχως η νεες γενιες δεν εχουν μαθει να παλευουν γι αυτο που ποθουν και αγαπανε.Οποιος κανει το λαθος να αγαπησει και να πιστευψει σε εναν λαθος ερωτα την πατησε φιλοι μου ! Ποναει πολυ να θελεις το ανεκπλήρωτο..και το αλλο ...πριν μπεις σε μια κατασταση η οποια ξερεις πως θα κατηληξει παρολα αυτα δεν σε σταματαει τιποτα ο ενθουσιασμος νικαει τα παντα και ερχεται μια στιγμη η ωρα που προσγειωνεσαι και αντιλαμβανεσαι πως η συνηθεια σε εχει νικησει και εσυ δεν εισαι τοσο δυνατος/η ωστε να ξεφυγεις απο την κατασταση στην οποια εχεις βρεθει.Και πληγωνεσαι συνεχως .. παρολα αυτα συνεχιζεις να μενεις σε αυτη την αρρωστη κατασταση γιατι ο ερωτας μετα απο καποιο σημειο σε αρρωσταίνει ..ο ερωτας σημαινει παθος και παθος σημαινει πασχω που αποτελει αρνητικη εννοια ..χανεις τον εαυτο σου τρελαινεσαι και ο αλλος απλα συνεχιζει την ζωη του αδιαφορωντας και εσυ απλα μενεις στο χτες..και εδω καπου γεννιεται το ερωτημα αξιζει να μπεις σε μια τετοια κατασταση για να συλλέξεις εμπειριες ή απλα δεν το τολμας καν ?