ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό έχει να κάνει και λίγο με τις προτεραιότητές σου. Π.χ., για κάποιους η προσωπική πρόοδος που γίνεται εις βάρος των σημαντικών προσωπικών τους σχέσεων μπορεί να μην είναι κάτι που θέλουν αλλά άλλοι πάλι να μη ρισκάρουν την όποια ανέλιξή τους ακόμη και για καλές σχέσεις με μειωμένο σχετικά ρίσκο. Είναι θέμα προσωπικού ζυγίσματος αυτά, δεν μπορεί να ειπωθεί από τρίτους τι είναι σωστό και λάθος γι' αυτούς γιατί δεν θα ζήσουμε με τις συνέπειες των επιλογών τους. Επειδή τα ρίσκα δεν γλιτώνονται, έτσι γίνεται το ζύγι και για τις δυσκολίες. Είναι τι αντέχει ο καθένας να χάσει ή να κερδίσει σύμφωνα με τους υπολογισμούς του. Σ' αυτό ας λάβουμε υπ'όψιν ότι υπάρχουν άτομα που έχουν αγοραφοβία κι επομένως το να βγουν μια βόλτα έξω με τον αγαπημένο τους είναι πραγματικός άθλος. Οπότε υπάρχει μεγάλη σχετικότητα ως προς το άτομο και τα ρίσκα. Ένας βέβαια που δεν έχει το ίδιο θέμα, προφανώς δεν έχει την ίδια δυσκολία και άρα σιγά το κατόρθωμα. Οπότε στην ουσία, η λογική του όταν θες κάτι υπερπηδάς τα εμπόδια χωλαίνει γιατί δεν αρκεί να το θες. Χρειάζεται να πιστεύεις σε αυτό, να πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις, ν' αντιμετωπίσεις εσωτερικά( που είναι τα χειρότερα και τα πιο επίπονα) θέματα μαζί με τα εξωτερικά. Αυτό όμως που πιστεύω είναι ότι όταν για διάφορους λόγους δεν το παλεύεις για τον άλλον -όταν εκείνος είναι πρόθυμος να το παλέψει για σένα-είναι κομματάκι χυδαίο να μιλάς γι' αγάπες. Από την στιγμή που απέρριψες τον άλλον( γιατί αυτό γίνεται, ας μην το ωραιοποιούμε) τότε αφήνεις τις μεγαλοστομίες ακόμη κι αν εκείνη τη στιγμή νομίζεις πως τις πιστεύεις. Αυτό το χρωστάς στον άλλον.