12.12.2014 | 18:49
λοιπόν
σε 9 μέρες κλείνουμε ένα χρόνο από τότε που (ξανά)μιλήσαμε. και είμαι πολύ χαρούμενη. δεν το περίμεν ποτέ πως θα φτάναμε τον χρόνο. θυμάσαι το παρελθόν, το θυμάμαι κι εγώ. δεν αντέξαμε πάνω από μήνα, γίναμε μπίλιες. έπαψα να σε θεωρώ σημαντικό, σχεδόν σε ξέχασα. ώσπου πέρσυ, τέτοιες μέρες ίσως από βαρεμάρα, ίσως από περιέργια τόλμησα να σου στείλω. και μου απάντησες. και μιλούσαμε. και άλλαξε ο χρόνος και μπήκε γενάρης, ήρθαν τα γενέθλια μου, ύστερα ήρθε απρίλης, πέρασε το καλοκαίρι, ήρθαν τα δικά σου γενέθλια, ξαναγυρίσαμε στα θρανία και τώρα κοντεύουμε στα χριστούγεννα. δεν είναι τρομερό; ένας χρόνος ιδιαίτερης φιλίας. δεν σε έχω αγγίξει ποτέ, δεν σε έχω ακούσει ποτέ κι όμως σε ξέρω τόσο καλά. γελάς και λες πως θα με παντρευτεις. γελάω και λέω πως σ'αγαπώ. γελάμε και οι δύο γιατί ξέρουμε πως ίσως να μην συναντηθούμε ποτέ. τελευταία δεν έχουμε πολύ χρόνο και δεν τα λέμε τόσο συχνά. δεν σε πιέζω. ξέρω πως είσαι εκεί, πως υπάρχεις. ώσπου μετά από μια βδομάδα ξαναέχω μήνυμα σου. και δεν χαίρομαι απλά. τούμπες κάνω ρε μαλάκα. τούμπες! λοιπόν ή έτσι ή αλλιώς, όπως και να ρθουν τα πράγματα εγώ δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. φίλε μου :)