ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα σας πω μια ιστορια που ειναι αληθινη και μιας και δε με πιανει και ο υπνος... Που λετε, δε μπορω να πω πως ειμαι περηφανη για ολα οσα εχω κανει. Πανε καποια χρονακια απο τοτε που εχω ανακαλυψει αυτην εδω τη στηλη, ας πουμε οτι ειμαι πια παλια και ξερω να προσεχω πια τα κατατοπια. Ε λοιπον, ειχα κανει καποια στιγμη τοτε στις αρχες μια εξομολογηση, ουτε θυμαμαι πια περι τινος επροκειτο. Και μετα απο λιγο εκανα σχολιο στον εαυτο μου. Μετα απο καμποση ωρα για ανεξηγητο μεχρι σημερα λογο αποφασισα να ξαναγραψω σχολιο στον εαυτο μου, που ομως ειχε αντιδιαμετρικα αντιθετη αποψη απο το προηγουμενο σχολιο. Πραγματικα ομως, δε θυμαμαι πια τι με υποκινησε να το κανω αυτο. Ειχα αλλαξει οντως μεσα σε λιγες ωρες οπτικη γωνια πανω στο προβλημα, η το κανα για πλακα, η για να ιντριγκαρω; Δε θυμαμαι πια, θυμαμαι ομως οτι γελασα απο μεσα μου με την παρανοια μου. Μετα απο λιγο ομως απο κατω βλεπω τριτο σχολιο... Δεν το θυμαμαι αυτολεξει αλλα ηταν σε στυλ: Πας καλα ρε, μιλας και απαντας μονος σου; Κατι τετοιο... Καταντραπηκα...!!! Ωχ λεω, που με καταλαβαν;! Ο διαχειριστης θα ναι! ΧDΔε ξερω εν τελει, θα μπορουσε να ταν και ο διαχειριστης, αλλα οχι απαραιτητα. Αργοτερα συνειδητοποιησα οτι εκεινη την εποχη οταν καποιος σχολιαζε τη δικια του εξομολογηση, το "ανωνυμος" στο σχολιο του φαινοταν τονισμενο με αλλο χρωμα...! Πανε εκεινες οι εποχες, φαινονται μακρινες πια!Παντως, εγω τον διαχειριστη τον φανταζομαι καραφλο για ευνοητους λογους... :)