ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

προτείνω αύριο που ειναι...τιποτα δεν ειναι, μια συνηθισμένη Τρίτη ειναι βαςικα, ολοι όσοι θα γράφουμε εξομολογήσεις να μιλήσουμε για έναν άνθρωπο στη ζωη μας που μας στιγμάτισε, που μας καθόρισε, που μας διαμόρφωσε και για τίποτε αλλο. Για εκεινη μονο την ημέρα. Απλα θα μου φαινόταν ωραιο αν για μια μερα καναμε κατι σαν αποχή, δε γράφαμε κατι στενάχωρο, κατι απλα για να το γράψουμε, κατι για τον εαυτό μας. Αν αφιερώναμε τις εξομολογήσεις μας σε άλλους ανθρώπους. Έναν πατέρα απών που μας εκανε δυνατούς, μια μητέρα εργαζόμενη που τα προλάβαινε ολα, ενα φίλο που ταξίδεψε απο την άκρη του κόσμου για να μας δει, έναν περαστικό που μας χαμογέλασε χωρίς λογο, έναν γείτονα που τον ακούμε κάθε πρωι να τραγουδάει, κάποιον που μας έμαθε να κυνηγάμε τα όνειρά μας, κάποιον που τον εχουμε σαν πρότυπο αποφυγής, κάποιον που τον αγαπάμε πιο πολυ απ'ολους. Ενταξει, και αν αυτα τα ατομα ειμαστε εμεις, ας γράψουμε για εμάς. Τι λετε; Χαζο; Καλα τωρα το εγραψα, το καταχωρώ κι ο,τι γινει...αλλα φανταστείτε να μπαίνουμε στο lifo και να βλέπουμε μια σειρά τέτοιων εξομολογήσεων. Που δε σηκώνουν ταυτίζομαι ή δεν ταυτίζομαι. Που ειναι αληθινές και σου δίνουν κίνητρο και δυναμη και σου θυμίζουν οτι υπάρχουν και καποια πραγματα πιο σημαντικά απο αυτα με τα οποία ασχολούμαστε κάθε μερα #a_day_for_them