ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.5.2018 | 18:49

Lone Wolf

Είμαι κοπέλα 29 ετών. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα δυσκολευόμουν να κάνω φιλίες. Θυμάμαι τον εαυτό μου στο δημοτικό και το γυμνάσιο, να τρέχει από πίσω σαν σκυλάκι με τις "διάσημες" κολλητές του σχολείου. Και να πεις ότι μιλούσαμε, πάει στο καλό αλλά έτρεχα κυριολεκτικά από πίσω τους χωρίς να μου δίνουν σημασία. Τώρα σκέφτομαι πόσο χαζό και αφελής ήμουν τότε. Πλέον, δεν έχω ανάγκη κανέναν και δεν θα παρακαλέσω ποτέ ξανά τη φιλία κάποιου. Πλέον έχω μεγαλώσει και έχω ωριμάσει, έχω απόψεις και ενδιαφέροντα, ίσως να είμαι και λίγο περισσότερο κοινωνική. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνο βελτιωθεί και εγώ νομίζω πως έχω βελτιωθεί πολύ σημαντικά. Απλούς γνωστούς με πολύ καλές σχέσεις χωρίς όμως να βγαίνουμε για καφέ κτλ, κάνω πολύ εύκολα αλλά πάντα επιλεκτικά, ωστόσο ακόμα δυσκολεύομαι να κάνω φιλίες ή να αναπτύξω αυτή την καλή σχέση που έχω με τους γνωστούς σε μία νέα φιλία. Πιστεύω πως οι καινούριες γνωριμίες που κάνω δεν πιστεύουν πως είμαι μοναχική και ότι σίγουρα έχω φιλίες ή παρέες. Σιγά σιγά όμως όσο με γνωρίζουν καλύτερα υποψιάζονται και την μοναχικότητά μου. Προχθές μίλησα με μία γνωστή με την οποία έχουμε πολύ καλές σχέσεις, και με ρωτάει τι κάνω και πως τα περνάω και αργότερα με ρώτησε αν έχω κανονίσει για καφέ κτλ και της λέω όχι και μου λέει γιατί ρε Π; γιατί δεν κανονίζεις τίποτα να κάνεις κάτι; κτλ. Της το έπαιξα και καλά πως δεν προλαβαίνω και βγήκα έξω για δουλειές. Τι να της πω; ότι δεν έχω φίλες; Αυτό το ίδιο σκηνικό έχει παίξει άλλες 5-6 φορές με την ίδια γνωστή. Λες και δεν θα έχει καταλάβει ότι δεν έχω παρέες. Γιατί όμως με φέρνει σε δύσκολη θέση, τι θέλει να ακούσει ότι δεν έχω φίλες; Όσες φορές έχω προσπαθήσει να προσεγγίσω αυτούς τους γνωστούς δεν είναι ποτέ διαθέσιμοι. Όπως είπα δεν παρακαλάω αλλά δεν είμαι και εντελώς αδιάφορη. Θα κάνω πρόταση μία ή δύο φορές και μετά δεν ξαναμιλάω. Δεν ξέρω αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι με αποφεύγουν εξαιτίας της μοναχικότητάς μου. Στην αρχή έχω καταλάβει πως με βλέπουν πολύ θετικά ίσως να κάνουν και οι ίδιοι πρόταση (πολύ σπάνια βέβαια) αλλά όσο με γνωρίζουν καλύτερα αντιλαμβάνονται περισσότερο την μοναχικότητα μου. Για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα τα άτομα με τα οποία θα κάνω παρέα να είναι κοινωνικά, γιατί αν είναι μοναχικός ο άλλος είμαι και εγώ μοναχική και άντε να βγάλεις άκρη θα είμαστε όλη η παρέα μέσα στη σιωπή. Δεν "σαμποτάρω" τους μοναχικούς αλλά με έναν κοινωνικό άνθρωπο γίνομαι και εγώ κοινωνική, ζωντανεύω και ίσως να φταίει ότι τα ετερώνυμα έλκονται αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα αποζητήσω την ηρεμία και την μοναξιά. Είπαμε, ο άνθρωπος δεν αλλάζει αλλά βελτιώνεται.Άραγε η μοναχικότητα μου είναι δική μου επιλογή ή επιλογή των άλλων;
2
 
 
 
 
σχόλια
Πέραν της μοναχικότητας που αναφέρεις μήπως φοβάσαι να μιλήσεις αισθανόμενη ευάλωτη ; Οπότε μη μιλώντας εσύ μούγκα στην στρούγκα ο άλλος ...Δεν υπάρχει σημείο αναφοράς .
Με απασχολεί πολύ αυτό το τελευταίο κομμάτι που γράφεις στην εξομολόγησή σου.Κατά πόσο επιλέγουμε να είμαστε, αυτοί που θέλουμε ή αυτοί που πρέπει να είμαστε.Πόσο μας επηρεάζει η προσωπικότητα,η οικογένεια,οι άλλοι,η κοινωνία,ο τρόπος που μεγαλώσαμε και μάθαμε να κινούμαστε μέσα σε αυτήν,η εργασία,η θρησκεία,η τηλεόραση,η τέχνη,η πολιτική.Ξέρω το πήγα πολύ γενικά,σε ένα θέμα που εσένα σε καίει πρακτικά.Λοιπόν,αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν είσαι πραγματικά μοναχικός άνθρωπος.Έγινες με τον καιρό και με κάποιες κακές συναναστροφές του παρελθόντος που σε οδήγησαν σε κλείσιμο στον εαυτό σου.Κοινώς,αποζητούσες την παρέα,τη φιλία,το πάρε δώσε με άτομα που δεν ήταν για σένα.Και όταν ήρθε,αναπόφευκτα,το τέλος αυτών των σχέσεων,σε άφησε ακόμα πιο μαζεμένη στο καλούπι σου.Κάποτε είχα διαβάσει κάτι που έγραψε ο Ίαν Μακ Γιούαν,"Υπάρχουν άνθρωποι που εξελίσσονται και άνθρωποι που μεταμορφώνονται".Φυσικά.όπως κι αν έρθουν τα πράγματα,τον κύριο λόγο τον έχεις εσύ.Εσύ τα πας τα βήματα,απλά θα ήταν καλό να ψάξεις άτομα που να σου ταιριάζουν.Και όταν λέω να σου ταιριάζουν,δεν εννοώ μοναχικά και μονόχνωτα(αν και δεν πάνε πάντα αυτά μαζί).Εννοώ άτομα με τα οποία να μοιράζεστε κοινά ενδιαφέροντα,απόψεις και τρόπο ή κάποιο κοινό πάθος.Υπάρχουν γύρω σου και αν είσαι ανοιχτή στην πιθανότητα και ψάξεις,πιστεύω ότι θα βρεις!Δεν χρειαζόμαστε πολλούς ανθρώπους όλοι μας,για να είμαστε ευτυχισμένοι.Συνέχισε να προσπαθείς...και σου εύχομαι και την μεταμόρφωση,γιατί όχι... :)
Scroll to top icon