ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συζητούσα τις προάλλες με έναν γνωστό μου και μου έλεγε για μια συνήθεια που κάνει στην καθημερινότητά του κι εγώ του είπα ότι δεν το κάνω επειδή δεν έχω κάποιον, είμαι μόνος. Και τότε συνειδητοποίησε ότι γενικά είμαι μόνος. Αυτός το συνειδητοποίησε. Εγώ το ξέρω. Γιατί συνήθως όταν λένε οι άνθρωποι ότι είναι μόνοι χωρίς φίλους ή σχέση εννοούν δεν έχουν τους φίλους που θέλουν ή τη σχέση που θέλουν. Δεν λέω κακό κι αυτό αλλά άλλο η πραγματική μοναξιά. Και μου λέει αυτός ο γνωστός μου: ''πω, πω, είσαι όντως μόνος, ε;''. Δεν λέω ότι είμαι ο μοναδικός, δεν το λέω εγωιστικά αν και κάποιες φορές αισθάνομαι ότι είμαι ο μόνος ολομόναχος. Ειδικά όταν στενοχωριέμαι έχω αυτή την αίσθηση. Γενικά στη ζωή μου ακόμα κι επαγγελματικά αναλώνομαι σε άλλη δουλειά απ' αυτό που σπούδασα. Χάρηκα που σπούδασα αυτό που ήθελα αλλά στον συγκεκριμένο τομέα αν δε βάλω από την τσέπη μου δεν γίνεται τίποτα. Μόνο όταν γίνομαι εγώ παραγωγός. Ναι δεν είναι πρωτότυπο, ξέρω, σ' εκατομμύρια κόσμο συμβαίνει. Απλά εγώ δεν είμαι ούτε η τελευταία επιλογή κάποιου ανθρώπου είτε στα προσωπικά είτε στα επαγγελματικά. Δηλαδή αυτό που ακούω συχνά ότι άνθρωποι εκεί που απέρριπταν τη δουλειά τους, ξαφνικά βρέθηκε ένας και τους πίστεψε και τους έδωσε ευκαιρία. Σ' εμένα ούτε αυτό δε συμβαίνει. Τα τελευταία χρόνια μεγαλώνοντας , τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια κάνω ένα ''πείραμα''. Λέω πού και πού, σπάνια ''ας προσπαθήσω, τι έχω να χάσω;''. Και κάνω κάποιες κινήσεις είτε στα προσωπικά μου είτε στα επαγγελματικά μου. Ε, λοιπόν σε τοίχο πέφτω. Ό,τι μου συνέβαινε παλιά έτσι και τώρα. Δεν έχει αλλάξει κάτι. Μόνο αν βάλω από την τσέπη μου χρήματα θα ευδοκιμήσει κάτι στα επαγγελματικά μου, εννοώ στον τομέα που θέλω. Στα δε προσωπικά αν ''ζητήσω'' κάτι τίποτα δε γίνεται. Δε λέω ότι μου φταίνε οι άλλοι, μπορεί να θέλει υπομονή κι επιμονή, μπορεί χίλιοι-δυο λόγοι να υπάρχουν. Ή να κάνω εγώ λάθος προσέγγιση. Τίποτα όμως. Νιώθω ότι έχω κάνει υπομονή σε όλη την ενήλικη ζωή μου και δυστυχώς ξέρω ότι δεν θα αλλάξει κάτι σε κανέναν τομέα της ζωής μου. Δεν κλαίγομαι ούτε πάω με δυσάρεστη διάθεση όταν προσπαθώ για κάτι. Πάω με θετικό στυλ και λογική ''άντε πάλι από την αρχή''. Απλά ξέρω μέσα μου ποιό θα είναι το αποτέλεσμα.. Το μηδέν. Μόνος πήγα μόνος γύρισα που λέμε. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι σαν και μένα που να μαζεύονται κάπου να πάω να τους γνωρίσω; Ναι ψάχνω τη λέσχη των losers. Μάλλον. Ούτε η αυτοπεποίθηση βοηθάει ούτε τίποτα. Σαν να είναι προδιαγεγραμμένη η ζωή μου. Ερωτική μοναξιά, φιλική μοναξιά κι επαγγελματικά καμία βοήθεια στον τομέα που σπούδασα και αγαπώ πολύ.