ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και αναρωτιόμουν τόσο καιρό που έκανα εξετάσεις μέσω ΕΟΠΥΥ, πώς γίνεται το δημόσιο να αποζημιώνει αυτές τις διαφορές του ασφαλιζόμενου προς τα διαγνωστικά? Κάποιες εξετάσεις είναι πανάκριβες. Φυσικά και χαίρομαι που είχα την δυνατότητα να πραγματοποιήσω αρκετές διαφορετικές μέσα στον χρόνο, ωστόσο είχα αυτή την απορία για το ποιός τελικά θα πλήρωνε για όλα αυτά? Μάλλον εμείς οι ίδιοι από'τι φαίνεται, ένα σύστημα υγείας δομημένο και θεσμοθετημένο με τιμολογήσεις και συμμετοχές τις οποίες επί πραγματικού δεν ''αντέχει'', και το αποτέλεσμα?Τα χρήματα δεν θα πληρωθούν σε κανένα διαγνωστικό, αυτά με τη σειρά τους διακόπτουν την λειτουργία και τι, θα μείνουν τα δημόσια νοσοκομεία να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων? Την ανάγκη της ζωής? Την ανάγκη να μπορείς να ζεις ναι μεν άρρωστος ή τραυματισμένος, αλλά τουλάχιστον με μια ιατρική καθοδήγηση με οικονομικό κόστος. Μιλάμε για την υγεία, μιλάμε για τη ζωή.Υπάρχουν άνθρωποι ηλικιωμένοι και ασθενείς που δεν έχουν κάποιον να τους μεταφέρει στα δημόσια νοσοκομεία αλλά ούτε και να μείνει μαζί τους σε όλη την γραφειοκρατική διαδικασία αναμονής.Αυτοί οι άνθρωποι, θα είναι μέσα στα σπίτια τους, δεν θα πάνε σε κανένα νοσοκομείο, δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν την υγεία τους. Αυτό τι σημαίνει και τι συνεπάγεται άραγε? Στιγμές πόνου, αγανάκτησης και απανθρωπιάς.Έχω εργαστεί σε διαγνωστικό, και αυτό που θυμάμαι έντονα είναι τα πρόσωπα ανθρώπων με σοβαρές ασθένειες που ήταν δυνατά, σαν να μην είχαν κάτι σοβαρό, είχαν συνηθίσει, είχαν κρατηθεί μέσα τους, γιατί υπήρχε τρόπος να πολεμήσουν. Τώρα?Ανεξάρτητα με τις εκλογές και τα άλλα ζητήματα της κυβέρνησης, ας βρεθεί ένας άνθρωπος να λύσει ΑΥΤΟ το ζήτημα. Σήμερα. Και ύστερα τα υπόλοιπα.