Και μονο που μιλησες ετσι ανθρωπινα,για μενα προσωπικα φτανει...Δειχνεις την ανθρωπια σου και την συμπαρασταση σου με το παραπανω!!!Δεχομαι ευπροσδεκτα την αγκαλια σου και ανταποδιδω,οπως επισης συμφωνω με αυτο που εγραψες στις τελευταιες γραμμες της εξομολογησης σου..Το πιστευω και το χαριζω οσο περισσοτερο μπορω και εγω...Την αγαπη σε ολους τους ανθρωπους...Μπραβο σου..Καλημερα..
23.11.2017 | 23:58
Λυπαμαι...
Λυπάμαι πραγματικά τόσο πολύ... Διαβάζω καθημερινά νέα παιδιά στην ηλικία μου να εξομολογούνται ότι έχουν χάσει γονείς....αδέρφια... Ή ότι είναι άρρωστοι... Κάποτε είχα κυνδινευσει να χάσω τον αδερφό μου και ήμουν μόλις 17 .. Ήταν ο.τι χειρότερο έχω ζήσει στην ζωή μου. Και όσο σκέφτομαι ότι κάποιοι δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί... Και υποφέρουν κάθε μέρα .. Δεν αντέχω ρε γαμωτο. Είναι άδικο !!! Δεν μπορώ να το ανεχτώ και δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να σας αγκαλιάσω όλους... Να σας πω ότι θα γίνουν όλα καλά και να το πιστεύω.. Η ζωή είναι τόσο δύσκολη και άδικη.... Για αυτό κατι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιω πόσο πολύτιμη είναι αγάπη. Μην υποφέρετε άλλο ρε παιδιά. Πείτε ότι τους_ τις θέλετε.. ότι γουστάρετε κάτι και διεκδικήστε το. Και κυρίως μην ξεχνάτε να υπενθυμίζεται στους φίλους και τους συγγενείς .. τους αγαπημένους σας.. ότι έχετε να τους προσφέρετε ένα πολύτιμο δώρο: την αγάπη σας (:
1
