ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περίμενα αυτές οι ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να ήταν οι ομορφότερες της ζωής μου γιατί θα ήμασταν μαζί, στο σπίτι μας. Όμως τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά και πια δεν μιλάμε. Και ο λόγος; Ότι ήσουν τελικά ένας άλλος άνθρωπος. Τα χρόνια που έζησα μαζί σου ήταν απατηλά, όλα ήταν ψεύτικα, εσύ ήσουν ψεύτικος. Ψεύτικος είσαι ακόμη και τώρα που όταν μου μιλάς μου λες ότι μ'αγαπάς όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Μα έτσι είναι η αγάπη; Μου φέρθηκες απαίσια, πιο απαίσια δεν γινόταν. Με έκανες να πιστέψω σ'εσένα και με πρόδωσες. Επέλεξες να συνεχίσεις τη ζωή που είχες πριν από εμένα την οποία και καλά δεν ήθελες πια να ζεις. Και τότε γιατί όλα αυτά; Γιατί αυτή η απαίσια συμπεριφορά σου; Γιατί τα λόγια και οι πράξεις σου που με πλήγωσαν τόσο πολύ; Γιατί ούτε ένα βήμα από την πλευρά σου για να σε συγχωρέσω; Γιατί πολύ απλά δεν είσαι ικανός να αγαπάς ούτε να αγαπιέσαι. Λυπάμαι που έχασα όλα αυτά τα χρόνια μαζί σου, λυπάμαι που σε αγάπησα, λυπάμαι που σε πίστεψα, λυπάμαι που σε στήριξα με την αγάπη και την αφοσίωσή μου. Μπόρεσες και με πρόδωσες γιατί πολύ απλά δεν με αγάπησες ποτέ σου αληθινά. Σε λυπάμαι γιατί ποτέ ξανά δεν θα αγαπηθείς.