18.1.2016 | 01:18
Αν μ' αγαπάς πραγματικά, θα με συγχωρήσεις,
όπως εγώ συγχώρησα εσένα για την απουσία σου και το ότι με εγκατέλειψες χωρίς να μου πεις αντίο. Ακόμη κι αν δε με εγκατέλειψες πραγματικά, εγώ ένιωθα μόνη και αβοήθητη και η μαμά μου αναρωτιόταν γιατί της έλεγα ότι δε μ' αγαπάει κανείς, ήθελα να πω εσύ δε μ' αγαπάς πια κι αυτό ήταν αφόρητο. Νομίζεις ήταν εύκολο για τον εγωισμό μου; Νομίζεις ότι εύκολα μπορούσα να δεχτώ ότι τα βράδια που σε έπαιρνα τηλέφωνο κλαίγοντας δεν το σήκωνες καν και με έκανες να αμφιβάλλω για το αν υπάρχεις μέσα στη ζωή μου; Ότι έτρεχα στους γιατρούς κι αυτό δε σε συγκινούσε; Ότι με παρότρυνες να πάω με άλλον κι εγώ ανέπτυξα έστω κάποια πρώιμα συναισθήματα γι' αυτόν; Νομίζεις ότι εγώ το αντέχω ένα διάστημα να μου μιλάς και μετά να εξαφανίζεσαι ή τη μία μέρα να με θες και την άλλη να μου λες πως δεν ξέρεις αν με θες πια δίπλα σου; Αν θέλεις απλώς αποδείξεις ότι θα μείνω σταθερή σ' αυτά που σου λέω, να σου τις δώσω αλλά να μου δώσεις την ευκαιρία και το θάρρος να το κάνω με το να μου απαντάς, αν πάλι έπαψες να νιώθεις πράγματα για μένα, δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το αλλάξω, η αγάπη δε φεύγει ποτέ. Αν δεν είσαι σίγουρος ότι θες να είμαστε μαζί, να προσπαθήσω για σένα, αλλά αν δεν είσαι σίγουρος ότι με αγαπάς, δεν μπορώ και δε θέλω να κάνω τίποτα. Ξεκαθάρισε τη θέση σου. Αν δεν είναι δικό σου το μήνυμα μίσους, δε θα τα παρατήσω τόσο εύκολα αυτή τη φορά, θα σου αποδείξω ότι ξέρω τι λέω και τι νιώθω. Μην παίζεις μαζί μου παιχνίδια όμως, γιατί εσύ με έκανες να αλλάξω και αν αλλάξεις πάλι, θα χάσω το κουράγιο μου και το κίνητρό μου. Μη με τιμωρείς, αγάπα με.