6.11.2013 | 11:31
μα ακόμα και σήμερα;
Οι γενικές επιβεβλημένες αρχές λένε (ακόμα και σήμερα) πως ο Άντρας δεν χρειάζεται να είναι "όμορφος" εξωτερικά αρκεί να έχει προσωπικότητα. Πρέπει να είναι δυνατός, να προσφέρει ασφάλεια, να βρίσκει λύσεις. Αντίθετα η Γυναίκα εκλαμβάνεται σαν ένα ον που πρέπει να προσέχει την εξωτερική της εμφάνιση, να συνοδεύει σωστά τον Άντρα, να τον φροντίζει και να αποπνέει θυληκότητα γιατί αυτός είναι "ο ρόλος της". Ακόμα και σήμερα στις λαϊκή αντίληψη επικρατούν αυτές οι απόψεις, έστω και κρυμμένες κάτω από έναν μανδύα εκσυγχρονυσμού! Μπορεί να έχει γίνει αποδεκτό ο Άντρας να προσέχει τον εαυτό του (με μέτρο πάντα θα πουν ορισμένες) αλλά αν δείξει αδυναμία, αν είναι ο ίδιος χαμένος μεσα στο χάος της σύγχρονης ζωής, αν θέλει κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο οι κρίσεις γίνονται σχεδόν αυτόματες. Μπορεί η Γυναίκα να σπουδάζει, να δουλεύει, να έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε κάποιους τομείς αλλά αν "χάσει" τη θυληκότητα της, αν δεν βάφεται και δεν προσέχει τον εαυτό της, αν έχει δυνατή προσωπικότητα αρχίζουν τα σχόλια και οι κριτικές γίνονται αναλέητες. "Αλλάξαν οι ρόλοι" λένε οι πολλοί! Και λοιπόν;Ακόμα και σήμερα γιατί είναι τόσο δύσκολο να δούμε τους ανθρώπους σαν ανθρώπους, σαν προσωπικότητες που επιλέγουν τον δρόμο τους κι όχι αυτό που τους επιβάλλεται από ένα δήθεν ρόλο γραμμένο αιώνες ή δεκαετίες πριν. Γιατί δεν μπορεί ο καθένας να είναι αυτό που θέλει χωρίς σύγκριση με κάτι άλλο, είτε είναι μοντέλο συμπεριφοράς, είτε μοντέλο ανορεξικό, είτε οτιδήποτε άλλο έξω απ' αυτόν. Πότε επιτέλους θα σταματήσουμε να κρίνουμε το διαφορετικό που μας φοβίζει και θα αρχίσουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι;