ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σημερα το πρωι... Η μανα μου περιμενει στο σουπερμαρκετ την σειρα της για τυρι. Με βλεπει απο μακρια, δειχνει την υπαλληλο και κουναει το κεφαλι της, επειδη οπως ειπε μετα ηταν αργη. Η υπαλληλος την ειδε την κινηση αυτη, αλλα δεν μιλησε. Φτανουμε στο ταμειο. Η μανα μου θεωρησε οτι και αυτη η κοπελα αργει και λεει "και μετα απορουν γιατι χανουν πελατες". Το ακουσαν ολοι τριγυρω, δεν μιλησε κανενας ομως την κοιταζαν. Ενιωσα ξεφτιλα. Οταν φευγαμε, της ειπα να μην φερεται ετσι. Υποστηριζε οτι ειναι αργοσχολες και αυτη ειναι η πραγματκκοτητα. Στη συνεχεια, μεχρι να φτασουμε σπιτι, μου εβριζε δυνατα τον πατερα οτι δεν παρεχει στην οικογενεια του χρηματα για τα απαραιτητα ψωνια. Απομακρυνθηκα, προχωρουσα πιο μπροστα απο αυτην για να σταματησει να μιλαει και να βριζει, ακουγαν οι περαστικοι. Φτανουμε σπιτι. Ωρα για μαγειρεμα. Εψαχνε κατι στη καταψυξη. Δεν το εβρισκε. Πεταξε ολα τα τροφιμα στο πατωμα μεχρι που το βρηκε. Εβγαλε και απο τιν φουρνο δυο τηγανια και τα πεταξε και αυτα κατω. Μετα μου ειπε να τα μαζεψω. Μετα αρχισε να βριζει την κορη της και την νυφη της οτι ειναι αχαριστες και παλιοθηλυκα επειδη εχουν κοψει επαφη μαζι της. Στη συνεχεια, βροντωντας την πορτα του μπανιου ειπε οτι αν και εγω ειχα παντρευτει και δεν την ειχα αναγκη, τα ιδια θα εκανα με τις αλλες που δεν τις μιλανε. Αυτα γινανε, κατεβασε μια μουρη μεχρι το πατωμα και κλειστηκε στο δωματιο της. Νομιζω υπαρχει θεμα ψυχολογικο.