ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να μου δείξει με τον τρόπο του ο άλλος ότι δεν του κάνω κλικ το έχω ξαναζήσει. Του να είμαστε στο ίδιο γραφείο και να μη μου μιλάει καν όμως ποτέ. Ακόμα και δύο τύποι στο παρελθόν που δε με γούσταραν (ενώ εγώ ναι) μιλούσαν μαζί μου στο φιλικό, χαλαρά (ο ένας ήταν στο χώρο της δουλειάς). Αυτός φέρεται λες και του έχω κάνει κάτι, ενώ δε μιλάμε σχεδόν ποτέ. Οταν στη δουλειά χρειάζεται να τον ρωτήσω πράγματα που χρειάζονται μου απαντάει πολύ τυπικά λες και τον έχω πειράξει.Σκέφτομαι ότι καταλαβαίνει τί θέλω και επειδή είναι αλλού με αποφεύγει. Αλλά αν είναι αλλού γιατί είναι τόσο φιλικός με αρκετές από τις συναδέλφους εκεί και ανοιχτός και άνετος και με εμένα να κλείνεται τόσο πολύ;(όντως η διαφορά είναι κραυγαλέα) Δεν τον έχω φλερτάρει ούτε του γίνομαι κολλητσίδα (το αντίθετο, στην αρχή εγώ τον απέφευγα κ με κόπο μιλούσα μαζί του για τα τυπικά γιατί δεν ήθελα να καρφωθώ) απλά αποφάσισα να κουλάρω και να προσπαθήσω να τον γνωρίσω λίγο παραπάνω, να πούμε καμιά ****, οτιδήποτε αλλά μου είναι δύσκολο. Ενώ γενικά είναι χαμογελαστός κλπ με εμένα είτε είναι αδιάφορος είτε λίγο βλοσυρός και επιφυλακτικός. Και ας το δεχτώ ότι του είμαι τελείως αδιάφορη ερωτικά. Γιατί δεν μπορούμε να πούμε έστω μια κουβέντα σαν άνθρωποι; Εμένα όταν δε μου αρέσει κάποιος είμαι πάααρα πολύ ανοιχτή αλλά όταν γουστάρω κλείνομαι και (σχεδόν πάντα) κάνει ο άλλος το πρώτο βήμα.Γενικά γίνομαι συμπαθητική στον περισσότερο κόσμο κι έχω προβληματιστεί τώρα.