ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μακάρι να μπορούσα μέσα σε λίγες λέξεις να σου εξηγήσω τι είναι αυτό που νιώθω για εσένα και να μην με θεωρήσεις παράλογη. Μακάρι να μην ερχόταν ξανά αυτή η ίδια μέρα, όπως κάθε φόρα μέσα στο χρόνο που πρέπει να νιώσω το ίδιο συναίσθημα, χωρίς να έχει αλλαξει απολύτως τίποτα. Να σε ψάχνω και να βγαίνω επίτηδες στα μέρη που βγαίνεις μήπως και σε πετύχω για ένα γειά ή μια αγκαλία. Μακάρι να μην πονούσα όπως πονάω κάθε φορά που πρέπει να φύγεις. Μου έχεις δώσει τόσα λίγα αλλά για εμένα είναι υπεραρκετά για να ειμαι ακόμα εδώ. Δεν αντέχω να ξέρω ότι φεύγεις για άλλη μια φορά, ακόμα και αν είναι για το καλό σου. Είναι αυτές οι νύχτες κάθε φορά και αυτός ο κόμπος στο στομάχι που δεν περνάνε και εύχομαι να μην ξανάερθουν ποτέ. Οι εφιάλτες το βράδυ και το επόμενο πρωίνο που βγαίνω έξω, γνωρίζοντας ότι δεν θα σε δω για πολύ καιρό ακόμα. Κάποτε μου είχες πει, όταν δεν είμαι καλά να κοιτάω κάτι δικό σου και να χαμογελάω, γιατί όταν το κάνω δεν πιάνει πια;