ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.6.2018 | 12:52

μακαρι να ειχα ζησει νωριτερα

μακαρι να ειχα γεννηθει εφτα χρονια νωριτερα!!! θα ηθελα να ειχα ζησει και σαν παιδι αλλα και σαν εφηβη την δεκαετια του 90 και τις αρχες των ζιροους!!! τοσο ομορφες μουσικες ειχαν τοτε, τοσο ωραια κουλτουρα, αυτη την ανεμελια που μου βγαζουν αυτα τα τραγουδια δεν μου την βγαζει τιποτα αλλο και με κανουν να νιωθω συνδεδεμενη με τον κοσμο γυρω μου, με την ζωη, με τα παντα. πραγματικα ωρες ωρες νιωθω οτι εχω γεννηθει εντελως σε λαθος εποχη γιατι δεν συμβαδιζω με την τεχνολογια και την νοοτροπια της σημερινης νεολαιας
6
 
 
 
 
σχόλια
Το παρελθόν έχει ήδη υπάρξει, οπότε ταξιδεύω νοητά με διάφορα βοηθήματα. Και το νοητό ταξίδι έχει την ομορφιά της ανάμνησης. Για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα να μην έχω γεννηθεί ακόμη. Τώρα σε ποια εποχή; Μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο στη φάση των παχιών αγελάδων ή και σε άλλο πλανήτη. Υ.Γ.1 Η κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της. Για μένα μια χαρά είναι η τωρινή, η γνώση είναι προσβάσιμη από παντού, διαθέτουμε απίστευτες πολυτέλειες κ.τ.λ. αλλά η ανεργία και οι μισθοί που δεν επιτρέπουν την ανεξαρτησία είναι το βασικό πρόβλημα. Υ.Γ. 2 Στην εφηβεία μου ήθελα να ζήσω την Γαλλική Επανάσταση, το 'χα στο νου μου πολύ τριανταφυλλένια. Μετά έμαθα γι' αυτήν και σοκαρίστηκα απ'όσο απείχε από την πραγματικότητα. Ήθελα και την άμεση δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας μέχρι που έμαθα για τη θέση του παιδιού και της γυναίκας. Εκτίμησα όσα έχω όταν συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο δυστύχημα θα 'ταν να 'χα γεννηθεί νωρίτερα ή σε καμιά άλλη χώρα που οι γυναίκες και τα παιδιά είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Υπάρχουν δυνατότητες πολλές-σκεφτόμουν σαν έφηβη στα 00ς-αμ δε. Θα προτιμούσα λοιπόν να 'χα γεννηθεί έστω μια 5ετία αργότερα γιατί το σοκ, παραήταν μεγάλο.
Γεννήθηκα στα 80s και οι αναμνήσεις μου είναι από τα 90s και μετά.Να σου πω αλήθεια.Δεν μου λείπει κάτι από εκείνη την εποχή.Μόνο το ότι οι δρόμοι είχαν λιγότεροι κίνηση, υπήρχαν λιγότερες πολυκατοικίες και είχαμε περισσότερους χώρους να παίξουμε και το βασικότερο δεν φοβομάσταν να γυρίσουμε αργά σπίτι με τα πόδια.Κατά τα άλλα τίποτα το ιδιαίτερο.Είναι σαν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που βλέπουμε και λέμε τι ωραία ήταν τότε και ξεχνάμε πόσο δύσκολη ήταν η ζωή.Ειδικά για τους ανθρώπους της επαρχίας.
Δες την ταινία μεσάνυχτα στο Παρίσι, θίγει πολύ όμορφα αυτό το θεμα. Προσωπικά θα ήθελα και γω να ζω σε άλλη εποχή μα μετά σκέφτομαι πως και τα άτομα που ζούσαν σε εκείνη την εποχή μπορεί να ήθελαν να βιώνουν τη ζωή τους σε κάποια άλλη χρονολογία. Τα έχουμε στο μυαλό μας ωραιοποιημενα, καλύτερα να προσαρμόσεις τη ζωή σου έτσι όπως σου αρέσει με τα τωρινά δεδομένα.
Στα 90's ήμουν έφηβη και ήθελα να ζω στα 80's και στα 70's. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ωραιοποιούμε το παρελθόν ενώ θα ήταν προτιμότερο να εκμεταλλευόμαστε τα πλεονεκτήματα του σήμερα.
Scroll to top icon