ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 17 ετων τον Μαϊο γνωρισα ενα παιδι απο το σχολειο που δεν μιλουσαμε καθολου πριν και ξεκινησαμε να κανουμε παρεα.Τελοσπαντων πριν καμια εβδομαδα με καλεσε σπιτι του για μια εργασια που ηθελε να τον βοηθησω στον υπολογιστη του.Με το που μπηκα βρηκα τους γονεις του στο καναπε να φιλιουνται.Με ειδαν μετα μου ζητησαν συγγνωμη (δε με ενοχλησε πραγματικα) και ενω ειχα φαει προσφερθηκαν να καθισω μαζι τους στο οικογενειακο τραπεζι!Ολο αστεια,ολο χαμογελα,ολο ευγενεια....το καταευχαριστηθηκα.....Στο τελος,ο φιλος μου με συνοδεψε κατω και μου ζητησε συγγνωμη για τη σταση των γονιων του ιδιως στην αρχη.Εγω του εξηγω πως δεν υπηρχε κανενα προβλημα και παραλληλα στην ακρη του μυαλου μου σκεφτομουνα μακαρι να χα κι εγω τετοιους αγαπημενους γονεις...Αλλα οχι δε γινεται....Αυτο που πρεπει να κανω εγω ειναι να μενω Δευτερα-Παρασκευη με τη μητερα μου και τα Σαββατοκυριακα να πηγαινω στο σπιτι του πατερα μου......