18.12.2012 | 14:43
Μαλακίες λέω και πονώ...
Να γίνω αέρας θέλω, σκόνη να σκορπιστώνα ξαχαστώ θέλωΤο αποκοιμησμένο μου εαυτό να εξαϋλώσω θέλω. Θέλω να με θελήσεις κι εσύ, αν υπήρχε ένα σύμπαν που ακούει θα το κάνε.Θα σου δίνα αυτό που ζητούσες, μα πρόσεξε, θα σ' έκαιγα. Θα ταν κάτι παραπάνω απ' αυτό που ζητούσες.Βαρέθηκα τις μέτριες στιγμέςνα μην υπάρχω για λίγο,να ξυνπήσω μέσα σ' ένα άλλο σώμα,σε μια άλλη ζωή.Να μη με νοιάζει τίποταΤίποτα ρε φίλεΚι όμως είμαι κλεισμένη, στο σπίτι στον εαυτό μουστην ανικανότητα μου ν' αντέξω την απόρριψη.Κι εσύ με απέρριψες ενώ σε ήθελαενώ με έκανες να πιστέψω, φευγαλέα, πως ίσως κι εσύ να 'μαι ήθελες.Ήμουν έτοιμη ν' αφεθώ κι εσύ... που να πάρει οργήαπλά ας μην υπήρχαλες κι υπάρχω...Τι σκατά είναι αυτή η ζωή; Και γιατί, γιατί να μη μου δίνεται μια ευκαιρία να σε κάνω να νιώσειςεσύ ήθελες να νιώσεις, θυμάσαι; Ε; Να σ' έκανα να νιώσεις.Μα δε γίνεται.Τέλοσπαντων.